Ey şa'şaanın, kevkebenin mehdi, mezarı;
Şarkın ezelî hâkime-î câzibedârı;
Ey kanlı muhabbetleri bî-lerziş-i nefret
Perverde eden sîne-i meshûf-i sefâhet;
Ey Marmara'nın mâi der-âgûşu içinde
Ölmüş gibi dalgın uyuyan tûde-i zinde;
Ey köhne Bizans, ey koca fertût-i musahhir,
Ey bin kocadan artakalan bîve-yi bakir;
Hüsnünde henüz tazeliğin sihri hüveydâ,
Hâlâ titirer üstüne enzâr-i temâşâ.
Hâricden, uzaktan açılan gözlere süzgün
Çeşmân-ı kebâdunla ne munis görünürsün.
Munis, fakat en kirli kadınlar gibi mûnis;
Üstünde coşan giryelerin hepsine bî-his.
Te'sîs olunurken daha, bir dest-i hiyânet
[Ey şaşaanın, tantananın beşiği, mezarı;
Doğu'nun ezeli cazibeli hakimesi;
ey kanlı sevgileri nefretle titremeden
besleyen sefahate susamış göğüs;
Ey Marmara'nın mavi kucaklayışı içinde
ölmüş gibidalgın uyuyan canlı yığın;
ey köhne Bizans, ey büyüleyici koca bunak,
ey bin kocadan artakalan bakir dul;
güzelliğinde henüz tazeliğin sihri aşikar;
hala seyreden gözler üstüne titrer.
Dışardan, uzaktan açılan gözlere süzgün,