önemliyse kalbinin niyet etmesi de o kadar önemlidir.
Günahlar denizinde boğulurken tövbe sandalı önüne
gelir, sen bu sandala binip uzaklaşırken tekrar o kirli
denize atladığında ömrün ne kadardır ki sandala
çıkmaya vaktin olsun.. Bakarsın defterin dürülmüş de
sen çekip gitmişsin. İşte sırf bu yüzden çalışmanı hep
çok dikkatli yapasın.
Benden sana bu mektup ulaştığında bunu göz
süzgecinden değil de gönül süzgecinden geçir. Belki de
sana ve senin ile olanlara bir faydası dokunur. Çünkü
sohbet etmek, lüzumsuz şeylerden ibaret bir halkada
ise delik torbaya benzer. Dinleyenler kısmet alamaz,
hatta öyle dergahlar vardır ki bakış lisanıyla konuşulur.
Onları ve olanları anlaman için diz çöküp bakışı nazar
edenin karşısında oturman lazım. Bir çıkış arıyorsun,
bir kapı arıyorsun kendine şan şöhret getirecek
insanların sana hayretle bakmalarını sağlayacak
meziyetler arıyorsun. Bu hal tandırdaki yanmış
ekmeği satmak için bakkala götürmeye benzer. Sana
güler de götür önce o ekmeği sen ye bakalım derler,
un yapmak ekmek yapmak hele hele bunları herkesin
beğeneceği bir kıvamda hazırlamak benim gibi senin
gibi gemi yolcularının yapacağı iş değildir ki şu
yobazlaşmış insan toplulukları çadır kurdukları etekleri
neden görmezler?
Şimdi sen benden bu yobaz kelimesini ne anlamda
kullandığımı bekler durursun, tıpkı annesinin sütünü
bekleyen masumane sabi halindeyiz. Anlatayım o
zaman.. Yobazın asıl kavrayışı şudur, cahil olduğunu
anlamadan kendi bindiği beden atını en hızlı sanan, en
önemli sanan, hatta en pahalı sanan mahlukattır.
Sertlik bahçesi olmuş bu bahçenin meyvesi de
anlayışsızlık olmuştur. Ne tuhaf şeydir ki böyle kişilerin