zarara sokacak pazardır. Eninde sonunda elinizden her
şey gitmiş olarak Mahkemeyi Kübra’ya geleceksiniz.
İnsan zatını çok beğenen ve övülmesi hoşuna giden bir
yaratıktır. Hatta en yakın dostlarına baktığınız zaman
onlarla anlaşmasının sebebi çoğu zaman kendine ters
düşmedikleri ve onu övüp beğendikleri içindir. Büyük
bir zat şöyle demiştir; ne mutlu o insana ki insanların
onu övmesinden hoşlanmaz ve kendi de başkasını
övmez. Penceresi açık, evinde huzurla oturmuştur.
Rızkını Hak helal şekilde gönderir, o da kanaat eder de
hırs dikenliğine tenezzül etmez. Madem ki makamının
bir ömrü vardır, sen külahlı başında padişah olsan ne
yazar? Vezir olsan ne yazar sonunda toprak olacaksın,
hesap vereceksin. Dünyadaki hangi makam seni
kurtaracak? Ama bu da geliyor akıl fikir dengesine ve
de iman ediş kuvvetine dayanıyor. Eline biraz imkan
geçen azmış nefis, bakıyorsun ki çoktan gariplerin
canlarını acıtma hevesine girişmiş. Çünkü kendisinin
de bir zamanlar garip biri olduğunu unutmuştur. Bu
unutuş ona ileride çok çileler çektireceğinden
habersizdir.
Şimdi bu yüzyılda yaşarken Kuran’ın anlattığı İslam’ı
bırakıp da kendinize bir din uydurmayın. Kendi
vesveselerinizi bu güzel yola katmaya çalışmayın.
Neden size güzel bir akıl verilmiş, muhakeme yapma
kapasitesi verilmiş, his verilmiş gönül alemini anlama
izanı verilmiş, bunu iyiden iyiye düşünmek lazım.
Kendi topluluklarınızla baş başa kaldığınızda
sohbetleriniz sizi şeytanın karanlık pis kokan tuzak
dolu vadilerine götürmesin. Benim başıma bazı haller
geldiğinde her zaman gönlümün sesine kulak
vermişimdir. Bir de çok eğitimli yoldan çıkaran
şeytanın yardımcıları vardır. Bunlar kimi zaman