Gebermek istiyorsan, başka! Lâkin,
korkarım, yandın;
Ya sen mahkûm iken, sağlık ölüm hakkın
mıdır sandın?
Zimâmın hangi ellerdeyse, artık onlarınsın
sen;
Behîmî bir tahammül, varlığından hisse
istersen!
Ezilmek, inlemek, yatmak, sürünmek var ki,
âdettir;
Ölüm dünyâda mahkûmîne en son bir
saâdettir:
Desen bin kere "İnsânım!" kanan kim? Hem
niçin kansın?
Hayır, hürriyetin, hakkın masûn oldukça
insansın.
Bu hürriyet, bu hak bizden bugün âheng-i
sa'y ister:
Nedir üç dört alın? Bir yurdun alnından
boşansın ter...
İstanbul, 3 Teşrinievvel 1334 (1918)
16