İşit: on dört asırlık bir cihânın inhidâmından,
Kopan ra'din, ufuklar inliyor, hâlâ
devâmından!
Civârın, manzarın, cevvin, muhîtin, her yerin
mâtem;
Kulak ver: Çarpıyor bir mâtemin kalbinde
bin âlem!
Ne hüsrandır ki: doldursun bugün tevhîdin
enkâzı,
O, hâkinden nebîler fışkıran, iklîm-i feyyâzı!
Gezerken tavr-ı istîla alıp meydanda bin
münker,
Şu milyonlarca îman "nehye kalkışsam"
demez, ürker!
Ömürlerdir bir alçak zulme miskin
inkıyâdından,
Silinmiş emr-i bil'ma'rûfun artık ismi
yâdından.
Hayâ sıyrılmış, inmiş: Öyle yüzsüzlük ki her
yerde..
Ne çirkin yüzler örtermiş meğer bir incecik
perde!
77