nerede? Gelişigüzel kelimeler bile, bizi tutup
da zorla vezin zincirine bağlayacak korku-
suyle zihnimden kaçarlardı. Sonucunda
belleğime hiç bir söz getiremedim.
Böylelikle sabah oldu. Gözüme bir an uyku
girmedi. Nasıl olursa olsun dedim. Kağıda
birkaç saçmasapan şeyler yazdım; fakat
satırlarm sonlarına "yaresulallah" redifini
katmada kusur etmedim. Bunları birkaç kez,
tekrar tekrar okudum ve kendimce hepsini
ölçülü ve pek güzel buldum. Yalnız anlam hiç
aklıma gelmedi.
Ortalık ağarır ağarmaz sevinerek, lalanın
odasına koştum ve henüz yatağından
kalkmış, aptes alırken yakaladım ve bir zafer
kazanmışçasına kağıdı eline tutuşturdum.
Lala bir kez gözden geçirdi. Kağıdı yine bana
verdi ve gülümseyerek: "Bu da fena değil
ama, şiirde vezin, her satırın sesli ve
sessizlerinin birbirine uygun düşmesi,
demektir. Bunun ise kimisi 'fâilâtün', kimi