MUZEUM W IŁAWIE. Potrzeba i koniecznośćgrupach mniejszościowych. Powstają w ten sposób społeczności (etniczne, etno-
graficzne, feministek, narodowców, miłośników gier komputerowych czy LGBT
i wiele innych...), które starają się czynnie uczestniczyć w życiu społeczno-kultu-
ralnym i w pełni korzystać z wszelkich praw im przynależnych. W tym powinno się
zawierać korzystanie z prawa dostępu do kultury. Należy więc działać w kierunku
umożliwiania im tego uczestnictwa. Innym problemem są grupy wykluczone z po-
wodów ekonomicznych - przez biedę, bezdomność, wiek, choroby czy na przykład
zatargi z prawem. Działalność edukacyjna i włączająca dla tych grup, przy pamię-
ci o jednostkach i o ich wpływach na stwarzanie i modelowanie rzeczywistości
kulturowej, coraz częściej jest współcześnie traktowane jako obligatoryjne. Bez
podejmowania prób przedstawiania i zachowywania dla przyszłych pokoleń jak
najbardziej wyczerpującego i całościowego, uwzględniającego konteksty i zna-
czenia, obrazu życia dawnych i współczesnych mieszkańców danego obszaru nie
będzie możliwe, by muzea działały i przetrwały jako depozytariusze i interpretato-
rzy dziedzictwa i istotnie ważne i kulturotwórcze instytucje.
Muzea wprawdzie kojarzone są z przeszłością, jednakże współcześni ludzie
bardziej zdają się być zainteresowani uczestnictwem w teraźniejszości i reali-
zowaniem projektowanych wizji przyszłości niż historią. Wydaje się, że jedynie
w przypadku dążenia do spełnienia oczekiwań społecznych, wchodzenia w kry-
tyczny i twórczy dyskurs o sprawach najbardziej dla ludzi ważnych i stanowiących
o ich tożsamości, muzea, niezależnie od ich umiejscowienia w lokalnej topografii,
mają szansę przetrwać i rozwijać się, zamiast stawać się opuszczonymi cmenta-
rzyskami niezrozumiałych i obcych treści.