Między wizją a zaniechaniem. Chodnikowe refleksje nad miejskością Iławy. 83
W pierwszym rzędzie potrzebne jest jednak, by wszyscy mieszkańcy Iławy zrozumieli, że skon-
centrowanie działań strategicznych wokół Placu Bandurskiego nie jest aktem faworyzowania tej
części miasta kosztem ignorowania sytuacji kryzysowych w innych strefach. Potrzebne są do tego
działania edukacyjne wsparte przez neutralnych ekspertów zewnętrznych, z zakresu urbanistyki
i muzealnictwa.
Mając na uwadze strategiczny dla rozwoju miasta charakter proponowanego przedsięwzięcia,
polegającego na ulokowaniu siedziby Muzeum Regionalnego w strukturze przestrzeni staromiej-
skiej, już na etapie przygotowań do aspirowania o środki zewnętrzne (perspektywa finansowania
unijnego 2021–2027) należy przystąpić do działań okołoinwestycyjnych, prawnych uzgodnień,
przygotowania koncepcji i wstępnej dokumentacji, jak też analiz społecznych i przestrzennych.
Zabudowę bloku zachodniej pierzei Placu Bandurskiego stanowią połączone ze sobą dwa
budynki parterowe. Architektura tych obiektów nie jest zabytkowa, nie przedstawia też żadnych
wartości artystycznych. W związku z tym zaprojektowanie na ich bazie siedziby lokalnego mu-
zeum nie wiązałoby się z żadnymi ograniczeniami ochrony konserwatorskiej, a nawet realnie
odpowiadałoby na wytyczne dbałości o historyczny wizerunek obszaru staromiejskiego Iławy
wpisanego do rejestru zabytków woj. warmińsko-mazurskiego.
W pierwszej kolejności, po uporządkowaniu sytuacji prawno-własnościowej obiektów, jak
też okalających je działek geodezyjnych, konieczna będzie ekspertyza techniczna, która pozwoli
określić wszystkie ich parametry budowlane.
Proponowana siedziba muzeum powinna być dwukondygnacyjna, z dominantą wieży wi-
dokowej w południowej partii budynku. Wieża ta nawiązywałaby do północnej flanki budynku
bramnego Bramy Prabuckiej, która znajdowała się w tej strefie miasta lokacyjnego.
Kondygnację górną
należałoby zaprojektować
tak, aby jej kubatura była
przesunięta w kierunku
wnętrza placu – powsta-
ną w ten sposób wsparte
na filarach podcienia. By-
łoby to nawiązanie do hi-
storycznych przekazów
o podcieniach istniejących
w Iławie w przeszłości, po-
nadto wytworzona zostanie
w ten sposób dodatkowa
półotwarta przestrzeń
użytkowa muzeum. Część
tylną górnej kubatury moż-
na zaprojektować w sposób
dwojaki. Może stanowić
integralną partię kubatury
Ryc. 9. Obecna zabudowa zachodniej pierzei placu staromiejskiego;
proponowana lokalizacja siedziby Muzeum Regionalnego w Iławie
(fot. W. Skrobot)