يلدبّ
لاإ تبثي لا ،ىلاعت لله قّ حّل يعرش مكحُ ريفكتلا14ُه
َّ
ن
َ
أ ى
َ
ل
َ
ع
ُّ
لُد
َ
ي ا
َ
م د
َ
محْ
َ
أ
ْ
ن
َ
ع لَ
ِ
ق
ُ
ن
ْ
د
َ
ق
َ
و
ِ
ة
َ
ر
ِ
خ
ْ
لآا ي
ِ
ف
َ
ر
َّ
ف
َ
ك
ِ
ة
َ
ل
َ
أ
ْ
س
َ
م
ْ
لا ي
ِ
ف ُه
ْ
ن
َ
ع
َ
ركَ
ْ
ذ
ُ
ي
ْ
ن
َ
أ ا
َّ
م
َ
أ
َ
ف
َ
ني
ِ
نَّي
َ
ع
ُ
م ا
ً
م
ْ
و
َ
ق
ِ
ه
ِ
ب
.
ِ
لي
ِ
ص
ْ
ف
َّ
تلا ى
َ
ل
َ
ع
ُ
ر
ْ
م
َ
ْ
لأا
ُ
ل
َ
محْ ُي
ْ
و
َ
أ
ٌ
ر
َ
ظَن
ِ
هي
ِ
ف
َ
ف
ِ
نا
َ
ت
َ
يا
َ
و
ِ
ر
ْ
ت
َ
د
ِ
ج
ُ
و ُه
َّ
ن
َ
أ ى
َ
ل
َ
ع
ِ
لي
ِ
ل
َّ
دلا
ِ
ما
َ
ي
ِ
ق
ِ
ل
َ
ف ؛
ِ
ه
ِ
نْي
َ
ع
ِ
ب
ُ
ه
َ
ر
َّ
ف
َ
ك
ْ
ن
َ
م :
ُ
لا
َ
قُي
َ
ف
لا
ُ
طو
ُ
ر
ُ
ش
ِ
هي
ِ
ف
ُ
ه
ْ
ر
ِ
فكَ
ُ
ي
ْ
م
َ
ل
ْ
ن
َ
م
َ
و ُه
ُ
ع
ِ
نا
َ
و
َ
م
ْ
تَفَت
ْ
نا
َ
و
ِ
ري
ِ
ف
ْ
ك
َّ
ت
ِ
ه
ِ
ل
ْ
و
َ
ق
ِ
ق
َ
لا
ْ
طإ
َ
ع
َ
م هِذِهَ
ِ
ه
ِ
ق
َ
ح ي
ِ
ف كَ
ِ
ل
َ
ذ ءِا
َ
ف
ِ
ت
ْ
نلاِ
َ
ف ؛
ِ
ه
ِ
نْي
َ
ع
ِ
ب
ا
َ
ذَه ى
َ
ل
َ
ع
ُ
لي
ِ
ل
َّ
دلا
َ
و.
ِ
مو
ُ
م
ُ
ع
ْ
لا
ِ
لي
ِ
ب
َ
س ى
َ
ل
َ
ع
ِ
ري
ِ
ف
ْ
ك
َّ
تلا
ِ
ب
ِ
لاا
َ
و ُعا
َ
م
ْ
ج
ِ
ْ
لْا
َ
و
ُ
ة
َّ
ن
ُّ
سلا
َ
و
ُ
باَت
ِ
ك
ْ
لا :
ِ
ل
ْ
ص
َ ْ
لأا
ُ
را
َ
ب
ِ
ت
ْ
ع
“İmam Ahmed, halifeye ve kendisini döven, hapsedenbaşka kimselere dua etmiş, onlar için mağfiret dilemiş,
yaptıkları zulümlerden ve de haddi zatında küfür olan bir
görüşe davet etmek gibi işlerinden kaynaklanan haklarını
helal etmiştir. Eğer onlar İslam’dan irtidad etmiş olsalardı,
onlara istiğfar dilemesi caiz olmazdı. Zira kâfirlere istiğfar
dilemek Kitap, sünnet ve icma ile caiz değildir. İşte, onun ve
diğer imamların Cehmiye’den ‘Kur’an mahlûktur’ ya da
‘Allah ahirette görülmeyecektir’ diyen muayyen şahısları
tekfir etmedikleri yönündeki söz ve amelleri gayet açıktır.
Elbette ki İmam Ahmed’den muayyen bir topluluğu bundan
dolayı tekfir ettiğine delalet eden şeyler nakledilmiştir. Ondan
bu mesele hakkında iki görüş olduğu nakledilmesi ise