Microsoft Word - PROF. DR. NÄ°YAZÄ° KAHVECÄ° FELSEFE MAKALELERÄ°.docx

(Arzum) #1

peşlerinden gidenler, kendilerine öncülük edenler için, “Ey Rabbimiz!


Şunlar bizi saptırdılar. Onlara bir kat daha ateş azabı ver,” derler. Allah


derki: “Her biriniz için bir kat daha fazla azap vardır. Fakat bilmiyorsunuz.


Öncekiler, sonrakilere, “Sizin bize karşı bir üstünlüğünüz yoktur. Artık


kazanmış olduğunuz şeylere karşılık, azabı tadın” derler.” Araf, 38-9.


Allah, suçu başkasına atmayı kabul etmez ve her failin, fiilinin cezasını


çekeceğini söyler.


İnsan İradesi


Aşılanmış İrade


Adem ve Havva’nın suç işlemeleri, onların cennette dahi iradeye sahip


olduklarını anlatır. Fakat bu iradelerini kullanma özgürlükleri


yasaklanmıştır. Onlar da, özgür iradelerini Allah’ın değil, şeytanın sözünü


dinleme tercihinde kullandılar. Kutsal Kitaplar, insanın iradesinin özgür


kullanımını yasaklama felsefesi üzerine kuruludurlar. Bunun yerine


“aşılanmış irade” sahibi olmasını isterler. Dolayısıyla insanın, kendi başına


var olan bağımsız bir kendilik durumunda olmamasını isterler. Yani


insanın, kendisini gerçekleştirmesini istemezler.


LOJİK TEMEL


Felsefeye Göre İnsan İradesi


Felsefeye göre; insan, irade sayesinde özneleşir. Bir şeyler isteyen irade


olumlu ve genişleyen bir iradedir. Buna karşılık hiçbir şey istemeyen irade


olumsuz, büzülen iradedir. İnsan, kendi iradesiyle işlediği suçu başkasına


atmakla, kendi iradesini dolayısıyla kendisinin varlığını inkar ediyor


demektir. Kendisini kendi kişiliğinin ve özünün değil, başkasının zemini


olarak görmektedir. Başkasılaşmıştır, kendisi değildir. Kendi kişilik


zeminini, kendisinin dışında olan başkasına atmaktadır. Yani özne,


kendisinin dışındaki nesne olmaktadır. Öznenin merkezi, kendisi


dışındadır. O, “merkezsiz bir özne”dir. Bu anlamıyla özne daima, sonsuza


dek kaybını telafi etmeye çalışan nostaljik bir öznedir. Netice olarak,


suçunu başkasına atan kişi, “Ben mevcut değilim,” diyordur. Çünkü “Eylem


benimdir ama irade benim değildir,” diyor. “Eylem olarak “ben” varım ama


irade olarak “ben” yokum,” diyor. İnsan; eylem değil, eylemin motoru olan


iradedir. İradesi olmayıp eylemi olan varlığa robot deniyor. O artık kendi


gözünü görmeyen gözdür. Gözün kendisini görmesinin tek yolu, aynaya


bakmasıdır. Aynada ise onu kendisinin dışında bir biçimde görür.

Free download pdf