III
Karamsar ruhlara ne yazık!
Onlar otoyolda parçalanmış köpeğin lastiğe
dolanan bağırsaklarıdır
Dişlerini değdiren bir ibnedir, barın arkasında
yiyişen
Amfetamin çelimsizliğinde hezeyana uğramış
bir bedeninNefes verdikçe götünden fırlayacağını sandığı
kırık kaburga kemiğidir
Ayıklığın ağır bedeli, tek yönlü aşk, sonsuz
gece ve taşakta çıkan mantardır
Yüreği böceklenmiş bir anneye benzer;
Çocuğun suratındaki aptal ifadeyi ceviz
ağacından yapılma bir oklavayla ezer
Korkunç yalnızlıktır; Orhan ölmüştür artık
Olanlar olmuştur
Asitli bir öpücük gibidir, konduğu yeri eritir
Mucizevidir lakin parçalanmadan geri seken
şişenin duvarda bıraktığı ayrılık imgesidir