Karanlıkta Konuşur Benim
Odamın Duvarları
Öldür kendini!
Daha ne kadar katlanabilirsin şu boktan dünyaya
Zaten yaşamıyorsun ya, olsun, öldür kendini
Haydi, kap bir bıçak
En güzel küfrünü bileklerine kazı
Ne duruyorsun, yok mu cesaretin?
Aptal! Aptal! Aptal!
Kimsenin umurunda değilsin
Üzülme, timsah gözyaşları bile dökmeyecekler
arkandan
Evine taziyeye değil, bol fıstıklı un helvası yemeye
gelecekler
Kadınlar tarifini isteyecek, birisi komşusunu
çekiştirecek, Diğeri bir köşede ellerini sarkmış
göğüsleri ile koca karnının arasındaki boşluğa
kenetleyip,
Arada bir horlayarak uyuklayacak.
Ne o şaşırdın mı, farklı mı olacak sandın?
Amma da salakmışsın be!
Kimse nelerden vazgeçtiğinle ilgilenmeyecek;
Tek dertleri bol fıstıklı un helvası!