Yeni Vizyon Fanzin 2. Sayı

bir yıl sonra da hayata veda etti. Poe, annesinin ölümünü
hatırlamayacak kadar küçük yaşta olmasına rağmen
ölümü aklından hiçbir zaman çıkarmayı başaramadı. Altı
yaşında, mezarlığın yanından geçerken, ölülerin onun
peşinden koşup onu toprağın altına çekeceğini
haykırmaya başladı. Bu yüzdendir ki ilk şiir denemeleri
hep ölümle ilgiliydi. Hatta, ergenlik yıllarında tuttuğu
güncede şöyle yazdı; “Nefesine Azrail’in karışmadığı
güzeli sevemezdim.”
Kederli, yalnız ve mutsuz olarak tanımladığı
çocukluğunun ardından Poe, Virginia Üniversitesi’nde
hukuk okumak için koruyucu ailesinin yanından ayrıldı.
Koruyucu babasından sadece 150 dolar destek gelmesi
üzerine Poe senelik 450 dolar olan okul harcını
ödeyebilme umuduyla kumara bulaştı. Eh... Bir süre
sonra da borca battı. Kalp kırıklığı ve borç gibi iki büyük
stres kaynağı omuzlarındaki yükü arttırırken Poe bu kez
de içkiye başladı. Tek şansı hafif sıklet bir içkici
olmasıydı; bir kadeh şarabın, içindeki kötü güçleri
çıkarmaya yettiğini söylerdi.
Gazete editörü N. P. Willis, “Poe’nun doğası herkesin
tersiydi” dedi, “Onda şeytan hep önce gelirdi.”
Poe üniversitede bir yıl bile okuyamadı, zaten avukat
olmaya da hiç niyeti yoktu. Onun aklında yazar olmak
vardı. İlk küçük kitabı Tamerlane and Other Poems /
Timurlenk ve Diğer Şiirler’i yayınladı. Lakin kitap
satmadı ve Poe’nun önemli bir ilgi görmesini
sağlayamadı. Bunun üzerine Poe en karamsar anlarından
birinde ölümün ona gölgelerden yaklaştığını yazdı;
“Yattım ve uzun mu uzun, iğrenç bir keder gecesi
boğunca ağladım.”