Romantikler (Percy Bysshe Shelley & Lord Byron)
“En hoş şarkılarımız en acıklı düşünceyi anlatanlardır.” -Percy Bysshe Shelley
Marry Wollstonecraft Shelley (1797-1851) ve Percy Bysshe Shelley (1792-1822) Byron’ın arkadaş olarak
gördüğü bir avuç çağdaşı arasındaydı. Lord Byron bir keresinde “Şairlerin arkadaşı olmaz” demiş. “Bazen
aramızda şiddet dolu bir arkadaşlık olması konusunda anlaşırız ama birbirimizi kandırmayız.”
Tıpkı Byron gibi Percy de çocukluğunda aksi davranışlar sergiliyordu. İçine kapanık bir kitap kurdu olma-
sına rağmen Percy kışkırtıldığında öfke nöbetleri geçirmeye eğilimliydi. Okul arkadaşları yüzüne çamur
atarak, adını tezahürat eder gibi tekrarlayarak ve en affedilmez olanı, elindeki kitapları düşürerek ona eziyet
etmeye bayılırdı. Bir gün içlerinden birinin alayıyla karşılasan ergen Percy, ona eziyet eden çocuğun eline
çatal sapladı. Şiddetli tavırları “Deli Shelley” lakabını almasına yol açtı.
Arazi zengini bir babanın oğlu olan Shelley’nin Oxford Üniversitesi’nde okuyacak parası elbette vardı,
Shelley burada okurken iki Gotik roman ve bir şiir kitabı yazıp bastırdı. Ardından da bir başka yazarla
birlikte The Necessity of Atheism / Ateizmin Gerekliliği adında bir kitapçık kaleme alıp dağıttı. Kendi
bastırdığı bildiri üniversite idarecileri tarafından pek de iyi karşılanmadı. Kitapçığı yazdığını inkar etmesi-
nin hemen ardından Shelley okuldan atıldı. Shelley’nin babasıyla yapılan sert görüşmelerin ardından idare
Shelley’nin kampüse dönmesine izin verdi ama bir şartları vardı; ateistlikten vazgeçecekti. Shelley uzlaş-
maya yanaşmadı ve bu, baba-oğlun arasının açılmasına neden oldu.
Kısa üniversite hayatının ardından 19 yaşındaki Percy kaçıp, kız kardeşi aracılığıyla tanıştığı, alt tabakadan
16 yaşındaki Harriet Westbrook’la evlendi. Shelley’nin babası oğlunun alt tabakadan bir kızla evlenmesine
daha da öfkelenip oğlunun harçlığını kesti. Yeni evlilier yoksuldu ama Shelley bir mektubunda “karnımı
aşkla doyuracağım” diye yazmıştı. Gerçekte ise tefecilerden aldığı borçlarla geçiniyordu. Tefeciler ya baba-
nın oğluyla bağlarını kopardığını bilmiyordu ya da babası öldükten sonra alacağı mirasın borcunu karşıla-
yacağına inanıyorlardı.
Shelley siyasi içerikli kitaplar yazmaya ve bastırmaya devam etti. Kitapçıkları şişelerin, kağıttan kayıkla-
rın içine koyup yüzdürmek ve balonların içine koyup uçurmak gibi sıradışı yöntemlerle dağıtıyordu. Aynı
dönemlerde panik ataklarını kontrol altına almak için afyon tentürü kullanmaya başladı. Afyona başlayan
ve hiç parası olmayan Percy herkesçe bilinen, dehşet verici bir aç sanatçı klişesine dönüşmüştü. Bu sahneye