İngiltere
İçi geçmiş bir kral, bir ayağı çukurda, tıknefes ve kör, leş gibi bir kral.
Bir sürü prens, alıklar soyu, halkın nefreti içinde soluyan tortular.
Cahil, duygusuz ve sağır yöneticiler, yapışmışlar sülük gibi bitkin ülkelerine.
Düştü düşecekler, bir fiske bile istemez, kanla o kadar şişmişler.
Aç ve çıplak bir halk, ezilen ezilen ezilen bir halk, ham topraklarda.
Özgürlüğü boğan bir ordu, halkını kırıp geçiren ve soyan çöpüne dek,
Kim baştaysa onun uşağı, onun kulu kölesi bir ordu.
Ve yasalar, suça iten, yoldan çıkaran, astığı astık, yaldızlı ve kanlı.
Ve tanrısız bir din ve kutsal bir kitap, hiç açılmaz bir kitap, mühürlü.
Ve bir senato, zorla ayakta duran, kokuşmuş, sarsak, gücü kuru.
Ölümsüz bir ışık doğacak yarın bütün bu mezarlardan,
Boğacak aydınlıklara kasırgalı günlerini çağımızın.
Zincirden Kurtulan Prometheus
Tahtlar, sunaklar, zindanlar, yargı yerleri
Krallık asaları, papalık taçlarıyla,
kılıçlar, zincirlerle, hesaplı bir haksızlığın
yanlış bilgilerle dolu koca kitaplarıyla
ezilen zavallı insanların
bilinmez bir tapınağın hortlakları,
korkunç, barbar gölgeler gibi dolaştıkları yerler
yaban, azgın, karanlık, aşağılık ve korkunç
nice adlar altında nice kılığa giren,
ne tanrıca, ne insanca sevilen bu iğrenç karaltılar
dünyaların zorbası jupiter’di hep
ulusların ürkerek kanları
ve umutsuzluktan yenik yürekleriyle,
ve sevgileriyle boyun eğdikleri,
sunaklarına toz içinde, çelenksiz sürüklendikleri,
insanların çaresiz gözyaşları içinde baş verdikleri,
korkuyla, nefrete dönen bir korkuyla övdükleri
o asık yüzlü ürküten putlar, yıkılıyor şimdi
kimsesiz kutsal mezarlarının toprağı üstüne
o iğrenç maske düştü artık, insan
boyunduruksuz, özgür, sınırsız ama eşit,
ne sınıf, ne oymak, ne ulus,
korkudan, baskıdan, ezilmekten uzak
kendi başına buyruk insan