Arthur Rimbaud
DEKADANLAR
Arthur Rimbaud (1854-1891) soluk tenli, muhalif, genç, orta sınıf ve Fransız olarak Dekadan sıfatını tamı tamına
hak ediyordu. Victor Hugo ondan “küçük bir Shakespeare” diye bahsediyordu ve bunun için iyi bir sebebi vardı
-Rimbaud en iyi eserlerini ergen bir çocukken üretmin, yirmi bir yaşına geldiğinde edebiyatı tamamen bırakmıştı.
Aşırı baskıcı annesinden kurtulmak için çocukluğunda sık sık evden kaçan Rimbaud on altı yaşına bastığı 1870
sonbaharında asi ergen evresine girdi: içki içiyor, kitap çalıyor, büyükleriyle kaba konuşuyor ve saçını uzatıyordu.
“Aileler: Talihsizliğimin sebebi oldunuz ve kendi talihsizliğinizin sebebi oldunuz” diye yazdı bir hiddet anında.
Özet olarak, ergen gibi davranıyordu. Ama sıradan asi bir ergenin aksine Rimbaud inanılmaz derecede iyi bir şair-
di.
Rimbaud şiire 13-14 yaşlarında ailesinin tuttuğu bir özel hocanın teşvikiyle başladı ve ilk şiirini henüz 15 yaşın-
dayken yayınlattı. Pek çok çağdaşı gibi hakiki şairane görüşe kavuşabilmek için duyularını “allak bullak” etmesi
gerektiğini inanıyordu. “Acılar muazzam” diye yazıyordu eski öğretmeni Georges Izambard’a. “Ama sağlam durma-
lı, şair doğmalı. Ve ben kendimi şair olarak tanıdım.”
Yüzyılın başında Fransız şair Desire Nisard’ın ifadesiyle “sanat sanat içindir” fikrine inanıyordu. Rimbaud’nun ar-
kadaşlarından biri onu şair Paul Verlaine’e yazmaya ikna edince Rimbaud ünlü şaire şiirlerinden bazılarını yolladı.
Verlaine ona Paris’e tek yön biletle yanıt verdi. “Gel, sevgili büyük ruh!” diye yazmıştı Verlaine. “Seni bekliyoruz;
seni arzuluyoruz.”
Rimbaud, Verlaine’in isteğiyle Paris’e gelir gelmez birbirlerine aşık oldular ve birbirlerini gözlerinin önünden hiç
ayırmadılar. Daha sonra bu ateşli ilişki için genç adamı suçlayan Verlaine, Rimbaud’da “şeytani bir baştan çıkarma
gücü” olduğunu iddia etti. Gerçekten böyle olduğuna inanmak güç, .ünkü yaşça büyük olan Verlaine’in daha önce
eşcinsel ilişkileri olmuşken bu Rimbaud’nun ilk ilişkisiydi.
Haşhaş ve absent kullanarak yakınlaştılar ve Paris’teki edebiyat çevrelerini yasak ilişkileriyle şoka soktular. Verlai-
ne kısa süre sonra Rimbaud’yla birlikte Londra’ya gitmek için genç karısını ve oğlunu terk etti. Ailesini terk etmesi
belki de en hayırlısı, çünkü Verlaine eşiyle çok şiddetli kavgalar ediyordu. Öyle ki bir keresinde kadını yakmaya
bile kalkıştı. Bir diğerindeyse küçük oğlunu duvara çarptı.