Bu durumu TOYOTA OPPD’den Teramoto-san ile yaptığımız toplantıda gündeme
getirdim. Teramoto-san hiç beklemediğim bir tepki verdi. İlk tepkisi; bu iptalleri ka-
bul etmeyeceği idi. Ben ısrarcı olunca, “Kendini riske atıyorsun. Bu projede aksa-
malar olursa hesabını veremezsin” dedi. Ben “Ekibime güveniyorum. İptal etmeyi
önerdiğim Japonlar gelmese de onların yapacağı işleri biz rahatlıkla yapabiliriz”
dedim. Teramoto-san’ın sinir katsayısı o derece yükselmişti, ki; “Bu liste Japonya
TOYOTA’da yayınlandı. Gelecek kişiler buna göre hazırlıklar yapıyorlar. Hatta bu-
raya gelecekleri için alacakları şahsi harcırahları bile şimdiden harcamışlardır. Gel-
mezlerse maddi açıdan zor durumda kalırlar” dedi. Bu cevap beni hem şaşırttı hem
de hayal kırıklığı ile kızgınlık arası duygulara sevk etti. Tabi hiç düşünmeden “Kabul
etmiyorum, bu da son kararım” dediğimde, Teramoto-san açıkça tehdit etmeye baş-
ladı. “Eğer bu Japonların geliş programını iptal edersen, bir daha Japonya TOYOTA
yüzü göremezsin. Ayrıca projedeki tüm aksaklıların sorumluluğu da sadece sana
kalır, altından kalkamazsın” dedi.
Hiç alışık olmadığım bir tehdit ile karşı karşıya idim. Ancak bu tehtidin altında kal-
mak ta gururuma dokunuyordu. Nihayet tartışmaya son noktayı koydum ve “Her
türlü riski ben üstleniyorum. Türklerin Japonya TOYOTA’ya gidişlerini bir ödül
olarak görüyor ve gösteriyor olmanız da hiç hoş değil. Bugüne kadar Japonya’ya
gezme amaçlı gitmedim, sadece TOYOTASA projesi için çağırıldım ve bu amaçla
gittim. Eğer benim Japonya TOYOTA’ya gidişime iş amaçlı ihtiyaç olmayacaksa,
tabi ki gitmem.” diyerek tartışmaya son noktayı koydum ve önemli sayıda Japon
teknisyenin Türkiye’ye gelişlerini iptal ettim.
Sonra ne mi oldu? Tartışmanın ardından hemen Tamer Ünlü’ye giderek bu olayı
anlattım. Beni şaşkınlık içerisinde dinledi ve “Tamam sen nasıl uygun görüyorsan
o şekilde davran” dedi.
Akabinde beni yaklaşık 1,5 yıl proje görüşmeleri için gitmem gerektiği halde Japon-
ya’ya çağırmadılar. Ben de Pres ve Kaynak fabrikalarından ilgili mühendis arkadaş-
ları yöndendirdim. Böylece onların da yetişmesini, proje yönetimi konularında de-
neyim kazanmalarını sağlamış oldum. Bu da TOYOTASA için ayrı bir kazanım oldu.
Bu arada benim Japonya’ya gelmemi isteyen OPED Pres gurubu Direktörü Ikeza-
ki-san benim Japonya’ya giderek proje detaylarını ve gelişmeleri görüşmek istediği
yönünde OPPD’ye sürekli baskı yapıyor, ancak OPPD sürekli reddediyormuş. Yak-
laşık 1,5 yıl sonra OPED Pres Bölümü Direktörü Ikezaki-san, OPPD’yi devre dışı
bırakarak bana doğrudan bir fax çekti ve proje görüşmeleri için Japonya’ya davet
etti. Anlaştığımız tarihte Japonya’ya gittim.
TOYOTA İdari merkeze vardığım ilk gün Asansörde Tera-
moto-san ile karşılaştık. Beni görünce gözleri fal taşı gibi
açıldı, belli ki gelişimden haberi yoktu. OPED Pres Gurubu
Direktörü Ikezaki-san’ın daveti ile geldiğimi öğrenince de;
“OPED’nin ofisi öbür tarafta” diyerek zaten bildiğim yolu tarif
etmekle yetindi. O ziyaretim sırasında ve sonrasında Tera-
moto-san ile bir daha hiç irtibatım olmadı. Daha sonra ken-
disi de Türkiye’ye hiç gelmedi.
Teramoto-san