1.0 PENGENALAN
Konteks
Pengkaji merupakan salah seorang pelajar Institut Pendidikan Guru
Kampus Kent, Tuaran, Sabah dan seorang pelajar PISMP Ambilan Jun 2018
dari unit Bahasa Melayu 1 (BM 1) bagi Sekolah Kebangsaan (SK). Pada sesi
praktikum fasa satu, pengkaji telah ditempatkan di sebuah sekolah
Kebangsaan di daerah Tuaran, Sabah.
Berdasarkan pemerhatian pengkaji di sekolah tersebut, didapati ramai
murid yang kurang menguasai tatabahasa terutamanya dalam penggunaan
NDWDVHQGLQDPDFRQWRKQ\DEDJLSHQJJXQDDQ³GDUL ́GDQ³GDULSDGD ́0XULGGL
sekolah tersebut masih keliru dengan proses penggunaannya dan
menyebabkan mereka sering kali memilih jawapan yang salah terutamanya
dalam soalan pemahaman. Biarpun pengkaji telah menerangkan dengan lebih
teliti proses tersebut, murid masih lagi sukar untuk memahami topik yang diajar
dan seolah-olah tidak langsung berminat untuk mempelajarnya. Hal ini kerana,
kekeliruan dalam proses ini menyukarkan pemahaman murid sekaligus
menyebabkan mereka langsung tidak berminat untuk belajar.
Kelas Tahun 4 yang diajar oleh pengkaji terdiri daripada 40 orang murid.
Murid di dalam kelas tersebut tidak mempunyai sebarang masalah
berkeperluan khas. Akan tetapi, peserta kajian mempunyai masalah dalam
memberi perhatian semasa sesi Pengajaran dan Pembelajaran (PdP) serta
kurang berminat belajar. Keadaan ini mendorong kepada masalah
pembelajaran pada tahap yang lemah. Oleh itu, pengkaji tertarik untuk meneliti
masalah penguasaan bahasa iaitu kata sendi nama yang berfokuskan kepada
SHQJJXQDDQ ³GDUL ́ GDQ ³GDULSDGD ́ +DO LQL NHUDQD DVSHN WDWDEDKDVD
merupakan salah satu aspek yang penting untuk diketengahkan dalam proses
PdP di sekolah.
Hal ini berikutan melalui Kurikulum Standard Sekolah Rendah (KSSR)
yang baru diperkenalkan di mana pengajaran tatabahasa diperuntukkan
sekurang-kurangnya satu hari dalam setiap minggu persekolahan. Menurut
Tuan Jah dan Faridah (2011), salah satu daripada empat fokus utama
pembelajaran bahasa Melayu sekolah rendah ialah murid dapat