28 21 AUGUSTUS 2019 — WWW.KNACK.BEsoonlijk was het voor hem. Toen besefte
ik: deze man wil één ding. Revanche. Hij
zal er alles aan doen om zonder de N-VA
te gaan. Dat deelt hij met Ecolo.’ Mouton
is sceptisch, maar sluit een paars-groene
regering aangevuld met CD&V niet uit.
‘Zo’n union nationale zou perfect aanslui-
ten op Di Rupo’s persoonlijke drang naar
revanche én op zijn gehechtheid aan dit
land. Bij een Italiaanse migrant die alles te
danken heeft aan de Belgische welvaarts-
staat, is die groot en oprecht.’Ondergaan in schokken
Om Paars-Geel helemaal uit de lucht te
schieten, vergelijkt Vuye de huidige
situatie met die in 2010. Toen gingen
Elio Di Rupo en Bart De Wever voor het
eerst, en meteen ook voor het laatst, aan
de onderhandelingstafel zitten. Vuye
was medeonderhandelaar voor de
N-VA. ‘Dat waren de twee grote win-
naars van de verkiezingen, elk met een
monsterfractie van 27 Kamerleden ach-
ter zich. Vandaag zijn het twee angstha-
zen. Twee verliezers die bedreigdworden op hun linker- of rechterflank.’
‘Bij de PS zijn ze niet vergeten wat er
in Frankrijk is gebeurd. In 2017 scheelde
het niet veel of de socialisten waren daar
gewoon weggevaagd bij de presidents-
verkiezingen. De Waalse PS beseft dat
ook zij plots tussen de kleintjes kan
staan, zoals de CD&V is overkomen. En
ook de N-VA maakt een zware crisis
door, al sijpelt dat niet naar buiten. Het
wordt weleens vergeten, vreemd
genoeg, maar die partij is 25 procent van
haar kiezers kwijt. Bij de CVP/CD&V is
het verval langzaam gegaan. De N-VA
kan ten onder gaan zoals ze is gegroeid:
in enkele schokken.’
Ook de politiek-maatschap pelijke
context is minder gun stig voor
Paars-Geel dan in 2010, weet
Vuye. ‘We hadden toen een
communautaire campagne ach-sterkt het Vlaams-nationale narratief dat
Vlaanderen beter werkt dan België. Dat
weegt zwaarder door dan op Belgische
niveau een rechts tegenwicht te bieden.’
Ook bij de PS is de interne nood niet
bijzonder groot om de ziel te verkopen
aan de N-VA, besluit hij. ‘Voor de PS is
de N-VA niet incontournable. Het land
kan het best gered worden zonder de
N-VA, vinden ze. Dus waarom conces-
sies doen of openingen maken voor con-
federalisme of een rechts beleid?’
Voormalig parlementslid Hendrik
Vuye (eerst N-VA, daarna onafhankelijk)
is daar minder van overtuigd. ‘Zeker, de
radicaallinkse PS-vleugel onder aanvoe-
ring van de vakbond FGTB wil en zal
nooit met de N-VA praten, laat staan
besturen. Maar de PS is een bestuurspar-
tij. Ooit gaat ze overstag.’ Er speelt ook
een politiek-maatschappelijk sentiment.
‘Voor de PS en de Franstaligen betekent
België nog iets, vergeet dat niet. Het
wordt daar erger gepercipieerd dat er
geen federale regering is dan in Vlaande-
ren. Maar zoals Alain Gerlache zei in
Knack : de Franstaligen hebben geen pro-
ject voor België. Ik heb vaak het idee dat
zij spreken over een België zonder Vla-
mingen, zonder dat appendixje in het
noorden. Klein detail: die appendix is
wel de economische motor van België.’
Dat de PS absoluut wil meeregeren,
denkt ook Olivier Mouton, politiek jour-
nalist bij LeVif/LÕExpress. Hij ziet een
grote persoonlijke drijfveer bij Di Rupo.
‘Ik herinner me goed de sfeer in de
Wetstraat 16, waar de premier huist,
toen hij er in 2014 zijn afscheidsdrink
gaf. Di Rupo was er toen écht van over-
tuigd dat hij als redder van het land,
zoals hij zichzelf zag omdat hij een rege-
ring zonder de N-VA had kunnen vor-
men, werd opgevolgd door mensen die
alles kwamen kapotmaken. De N-VA en
Charles Michel hebben zijn imago van
redders des vaderlands gebroken, zo per-
staan, zoals de CD&V is overkomen. En
ook de N-VA maakt een zware crisis
door, al sijpelt dat niet naar buiten. Het
wordt weleens vergeten, vreemd
genoeg, maar die partij is 25 procent van
haar kiezers kwijt. Bij de CVP/CD&V is
het verval langzaam gegaan. De N-VA
kan ten onder gaan zoals ze is gegroeid:Ook de politiek-maatschap pelijke
context is minder gun stig voor
Paars-Geel dan in 2010, weet
Vuye. ‘We hadden toen een
communautaire campagne ach-ter de rug.
Iedereen wist
dat er een staats-
hervorming aan-
kwam.’ Vuye
waarschuwt zijn
voormalige partij:
‘Als de N-VA denkt
zich te kunnen meten met het
Institut Emile Vandervelde, de
studiedienst van de PS, dan doet
ze aan ongelofelijke zelfoverschatting. Als
het tot communautaire onderhandelingen
komt, zal de PS haar alle hoeken van de
kamer laten zien. Dat zal een heruitgave
zijn van de regering-Michel. Van
Marrakesh tot de begroting: de N-VA zal
van alles missen.’
Paars-Groen, vindt Geysels tot slot, is
meer dan een ‘restjesproject’ dat volgt
uit een afvalrace. ‘Een paars-groene
regering aangevuld met christendemo-
craten zou zich kunnen buigen over dé
grote thema’s van deze tijd. Dat is toch
wat anders dan terugkeren in de tijd,
wat De Wever doet met zijn startnota?
Daar krijg ik het verdomme koud van.’Wolfijzers
Het pad naar Paars-Groen ligt bezaaid
met wolfijzers en schietgeweren. Je hebt
de al aangehaalde lange weg ernaartoe,
waarin de N-VA geloosd moet worden.
Maar ook inhoudelijk en partijpolitiek
heeft Paars-Groen, met of zonder CD&V,
meer dan één probleem.
Hendrik Vuye trapt af. ‘Ecolo, meer
dan Groen een overwinnaar van de ver-
kiezingen, is het puzzelstukje dat het
meeste wringt. Met Groen kun je bestu-
ren, dat bewijzen zij lokaal. Maar met de
wereldvreemde, arrogante wereldverbe-HENDRIK VUYE :
‘Met Groen kun je besturen,
maar met de arrogante
wereldverbeteraars
van Ecolo?’‘De regering-Di Rupo was sociaal-
economisch noch electoraal een ramp.
Een anti-N-VA-coalitie hoeft voor de
Vlaamse partijen niet suïcidaal te zijn.’
Bart Maddens