Koniec spokoju, wieczność zakłócenia. Powtórzenie. Kroki myśli stuk na wietrze, stuk dla
zapomnienia. Zamknięte serce, przenikanie ukojenia. Powtórzenie. Dla niemocy pustkowia.
Powtórzenie. Dla pełni znaczenia, pustka, nic, to, wszystko. Po postawionej kropce ciągłość
powtórzenia.
Jacek spojrzał raz jeszcze na tekst, po czym zamknął komputer i położył się spać. Na prze-
kór śnił o literaturze. Błądził w przestworzach snu i myślał o uczuciu twórczości, która sprawiała, że
czuł namiastkę pełni.