Kobiety w typografii · Zuzanna Licko^84 –85 Kobiety w typografii Zuzanna Licko ☞
Zuzanna Licko Wraz z Rudym VanderLansem zało-
żyła studio Emigre, które było jednym z pierwszych
cyfrowych odlewni, która korzystała z nowych tech-
nologicznych możliwości eksperymentując z formą
co wzbudziło pewne kontrowersje w typograficz-
nym świecie. Jako jedni z pierwszych sprzedawali
swoje kroje za pomocą internetu i poczty elektro-
nicznej. Prowadzili również publikacje magazynu
pod tą samą nazwą. Ich przedsięwzięcie skupiało
się mocno na postmodernistycznym nurcie w typo-
grafii. Tworzyli oni odważne projekty rozkładówek
zachowując jednak pewną czytelność ułatwiająca
odbiorcy rozszyfrowanie tekstu.
Technologia ułatwia coraz to większej ilości
ludzi zajmowaniem się projektowaniem krojów,
istniały do tego dedykowane programy z domeny
publicznej, z których na początku korzystała Zu-
zanna Licko. We wsparciu darmowego programu
powstały kroje takie jak: Emperor, Emigre i Oakland.
W latach 80. pojawiła się możliwość korzystania
z drukarki laserowej za pomocą osobistego kom-
putera. Ówczesna technologia konwersji tego co
znajduje się na ekranie na wydruki była w tyle przez
co jakość zostawiała wiele do życzenia. Pojawie-
nie się funkcji „smooth printing” w komputerach
Apple wygładzającą „pikselowe schodki” liter za-
chęciło Licko do stworzenia kroju Citizen w oparciuna doświadczeniach z poprzednich, bitmapowych
krojów tj. Universal Eight (z którego zaczerpnęła
proporcje) i nowej technologii, która udziwniała
wyglą liter. Jest on uwidocznieniem ograniczeń
technologicznych tamtych lat, w pewien sposób
zostając im podporządkowanym chociaż nega-
tywy zostały wykorzystane tak aby pomimo to
stworzyć coś atrakcyjnego wizualnie. Niestety to
naznaczyło Citizena czasem przez co w później-
szych latach i przez rozwinięcie się technologi krój
został zapomniany.Licko po paru latach wróciła do
tego projektu nadając mu nowego tonu poprzez
przekształcenie ukośnych linii w gładkie – już jako
krzywe. Zaczął on funkcjonować pod nazwą Triplex
Sans i uważany jest on za jeden z bardziej udanych
projektów Licko.
Oprócz eksperymentalnych działań projektant-
ka tworzyła kroje o charakterze mniej postmoder-
nistycznym, a klasycznym. Jednym z bardziej zna-
nych jest Filosofia inspirowana krojem Bodoni. Krój
podobnie jak jego wzór ma czyste linie, wyważoną
konstrukcję. Jednak kontrasty Filosofii były bardziej
przystępne. W ostateczności Filosofia jest bardziej
przyjazna i użyteczna. W jej wersji istnieje większa
elastyczność elementów poprzez pojawianie się
form małych jak i dużych liter.Jej praca pomaga wielu Brytyjczykom
w porusznaiu się po mieście, stacji
kolejowej czy na lotniskach. Stworzła system
znaków jak i krój pisma Transport przeznaczony
na oznakowanie drogowe. Projekty te powstawały
w parzę z Jockiem Kinneirem. Najważniejsze w jej
projektach była przejrzystość i funkcjonalność.