odzywający się przodkowie bojący
się głodu, stos przyczyn politycz-
nych i trochę mniej politycznych,
o których litanii nie chcę tutaj
powtarzać.
Tym natomiast, co traktuję jako
istotny element zjawiska masowego
marnowania żywności, jest podział
przestrzeni miejskiej na przestrzenie czyste, czyli widzialne i brudne,
czyli niewidzialne.
Śmietnik jest przykładem granicy szacunku i uwagi publicznej. Przed tą
granicą rządzi język reklamy, który nawołuje do nowego, najlepszego, i za-
bezpieczonego hermetycznym zamknięciem. Za tą granicą panuje ciemność,
która ma oznaczać przestrzeń martwego, brudnego i niedostępnego. W prze-
strzeni miejskiej brak podkreślonej przestrzeni na rozkład, kompost, który
przecież jest gruntem dla nowego życia. Brudne i stare uznane jest za złe,
nowe i czyste uznane jest za dobre, i wspólna zgoda co do tego stanowi
pewien rodzaj źródła bezpieczeństwa.
Trzecia obserwacja dotyczy fak-
tu, że estetyka jedzenia, zarówno
jako doświadczenia smakowego, jak
i jako pretekstu do performansu
społecznego wokół, w codzienno-
ści staje się trochę przezroczy-
sta. Nie traktuję tego jako nic
„nieodpowiedniego” - raczej jako
miły pretekst do stworzenia spe-
cjalnej przestrzeni, gdzie jedze-
nie może grać główną rolę w filmie
o pięknie. Przestrzeni, gdzie smak
jako nośnik doznań estetycznych
nie różni się niczym od wzroku,
mimo że historia kultury zepchnęła
go w otchłanie nieszlachetności.
Gdzie czynność najbardziej co-
dzienna i niezbędna do przetrwa-
nia, gotowanie i jedzenie, przed-
stawiona jest jako zaproszenie do
Foodsharing
Nieformalna inicjatywa opierająca się
całkowicie na wolontariacie, w ramach któ-
rego jego członkowie ratują żywność przed
zmarnowaniem. Ich celem jest doprowadze-
nie do ograniczenia wyrzucania jedzenia na
każdym z etapów łańcucha produkcji i kon-
sumpcji: od producentów, przez dystrybuto-
rów i sprzedawców, aż do osób prywatnych.
Dla tych ostatnich zakładane są Jadło-
dzielnie - publiczne szafki i lodówki,
z których skorzystać może każdy. Od do-
stawców (restauracje, piekarnie, sklepy
spożywcze, bazarki) każdego dnia odbie-
rane są zatrważające ilości jedzenia na
koniec dnia, to czego nie udało im się
sprzedać i czego nie mogą tym samym dopu-
ścić do sprzedaży dnia następnego.
Na Jazdowie działa kilku wolontariuszy
z grupy Foodsharingowej.
↪ sprawdź profil na gb Foodsharin WarszawaJadłodzielnie
Specjalnie oznaczone lodówki i szafki,
w których można zostawić niepotrzebne je-
dzenie lub skorzystać z tego, co zostawili
inni. Jadłodzielnia jest dla wszystkich.
Każdy może śmiało wziąć z niej to, na co
ma akurat ochotę i to bezpłatnie. Dzięki
jadłodzielniom wspólnie ratujemy żywność
przed zmarnowaniem.