Eksik arar, bulur, itmam ederdi.
Fakat yüzünden de olurdu ayan:
Gönlünde bir dert var herkesten nihan...
Turgud’a gelince, zavallı ressam
Her gece bir köyde ederek akşam
Az uz gitti, dağlar, dereler aştı;
Ülke ülke, şehir şehir dolaştı;
“Kızılelma nerde?” diye sorardı;
Ne bilen onu, ne düşünen vardı.
Kaşgar’da bir sabah gördü bir ilân:
Tepeden tırnağa titredi heman;
Çünkü "Kızılelma" sözleri, iri
Harflerle yazılmış; yanında biri
Diyordu: “Kimlerse evlatlarını
Verenler, yazsınlar ki adlarını,
Yakında kafile çıkacak yola
İlan ediyoruz ki malum ola!”
Turgut heyecanla yaklaştı, baktı;
Gözünden meserret yaşları aktı.
Lozan civarında imiş arağı:
Oraya dökülmüş Cennet toprağı...
Mutlak oradadır güzel hurisi,
Münevver Turan’ın yeni Tomris’i.
Yıllarca uyuyan ümidi güldü;
Çocuklarla birlik yola düzüldü. 52