ABDÜLHAK HÂMİT TARHAN

(ŞİİR PARKI) #1

Dâra’nın kızını bu tabloda atının ayakları altında çiğniyor.


Sonra, son tablo! Eşber’in sağ olarak İskendere teslim
etmemek için hançerleyip kale burcuna astığı Sumru sözde
havada sallanmaktadır. Arkadan, herhalde bir merdivenin
tepesine çıkmış olan Sumru’nun yalnız kafası görünmekte!
Derken işte bu tablonun ilk meşhur mısraı: «Kimdir bu
kadın ki bunda maslûp! Arkasından Eşber’in ilk acı istihzalı
cevabı:


«İşte o kadındı sizce matlûp!


Vesaire...


Eşber’in bu defa yeniden basılması bende gençliğime âit
bütün bu hatıraları canlandırdı ve içimden ah çekerek «o
gençlik geri gelse idi de, ziyanı yok, yine Eşber’i o zavallı
temsilinde görse idim!» demekten kendimi alamadım.
Şimdi mütekâmil bir sahneye kavuştuğumuzu iddia
ediyoruz amma bir Eşber oynamağı düşünen kim?


Bürhaneddin bir zamanlar hiç değilse bir Hâmidin bir
kıymet olduğunu düşünmüştü. Amma o zamanki
vasıtalarla, bilhassa para, malzeme ve artist noksanlığı ile
daha fazlasını yapabilir mi idi? Hiç sanmıyorum. Bunun için,
bugün geçmişteki o gülünç Eşber temsilini bile geçen
yıllarımın arkasında tatlı bir hatıra olarak saklamaktayım.
Bilmem ki Hâmidi sevenler ve o temsilleri hatırlıyanlar
arasında benim gibi hissedenler az mıdır?


HALİT FAHRİ OZANSOY
Taha Toros Arşivi, 001506720006

Free download pdf