...........
(Belde)
Büyük Türk Şiiri Antolojisi 1, S. 39-40
(*) Paris’teki bir mezarlığın adı [Pére-Lachaise]
SAHRA
HOŞ-NİŞİNÂN
Nağme: 1
Bir zamanlar karar-gâhım idi,
Bedevîler gibi beyâbanlar;
Buna mucib de iştibâhım idi:
Nasıl imrâr-ı vakt eder anlar.
Belde halkında görmedin hayfâ
Gördüğün ünsü ehl-i vahşette!
Bedevîler sukûn u rahatte;
Sürdüğü daima ganemle sefâ.
Beledî muttasıl esir-i cefâ,
İntiâş aleminde zulmetde!
Biri endişeden aman bulmaz;
Biri endişeye zaman bulmaz.
Nağme: 2
Beledî nûş-ı zehr-i mihnet eder.
Bedevî tâze tâze şir'i leziz.
O taayyüş deyip cihâda gider.
Bunu av etleri eder telziz.
Medeni sarf-ı nakd edip hattâ
Nefsini sâz ile hamûş eyler.