Ey mübarek ölü! Ey aziz üstad!
Kılsın huda, seni, Cennette dilşad,
Olasın hüclende, rahat, bermurad,
Haktan iltimasa, ricaya geldim!
Döl Çobanı
Taşan Dergisi, 1 Haziran 1937
BÜYÜK ŞAİR HÂMİD'E AĞIT
Sanki hiç solmıyan taze bir bağdın,
O kadar tazeydin, güzeldin Hâmit!
Sen başı dumanlı yüksek bir dağdın,
Sonsuz kudretinle yükseldin Hâmit!..
Üstündün, Şekispir, Hugoya eştin,
Başında dehanın hâlesi vardı
Bulutsuz bir gökten bakan güneştin,
Varlığın vatanı şerefle sardı!..
Füzuli ve Baki, Nef’i, Nedimden
Sonra Türk sanatı seninle doğdu!
Dilimiz üstünde yıllarca esen
Şarklılık zevkini «Makber»in boğdu!.
Ezelden ebede birden akışın
Sel gibi kederle yurtta çağladı
Ummadık bir günde böyle kalkışın
Yaktı gönülleri ulus ağladı.
Sanki hiç solmıyan yeşil bir bağdın
O kadar tazeydin, güzeldin Hâmit
Sen başı göklere değen bir dağdın
Sonsuz kudretinle yükseldin Hâmit!..