— Evet... Ya siz, kiminkileri boyarsınız?..
*****
Ömründe bir çok aşklar yaşamış olan şâir; «Güzel Kadın» ı
su, hava, gıda gibi arar;
— Tanrının şaheseri diyebileceğimiz bir çehreye bakmakla
ruhumu besliyorum... dermiş; ruhun gıdası güzelliktir!..
Bir gün; genç ve müstesna bir kadının ziyaretine gitmiş.
Hizmetçi onu salona alıp, biraz beklemesini rica ederek
çekilmiş. Neden sonra içeri gelen güzel kadın:
— Sefa geldiniz... demiş; sizi beklettim... Rahatsız
olduğumdan yatıyordum... Başkası olsaydı, çıkmazdım
yataktan!.. Hâmit; bu sözleri gönlüne göre tefsir ederek,
mırıldanmış:
— Vah, vah... Ne talihsiz adammışım!..
*****Hâmit; 1852 yılı Şubat ayının 5’inci günü İstanbul -
Bebek’de doğdu. Büyük babası, Sultan Mahmud’un
Hekimbaşısı Abdülhak Molla ve babası da Tahran Sefiri iken
vefat eden Hayrullah Efendi’dir. Kafkasya’lı olan annesinin
adı da «Münteha Hanım» dır.
Hususî tahsil gören Hâmid, Farsça, İngilizce ve Fransızcayı
iyi bilir, güzel konuşurdu. Hâmid’in hayatına fazla karışmış
iki şey vardır: Seyahat ve kadın...
Tahran, Bombay, Beyrut, Paris, Brüksel, Londra ve daha bir
çok yabancı şehirlerde vazife koparıp, medenî hayat içinde
gününü gün etmesini bilen akıllı Hâmid; kadından yana da