HİKMET 167
Yaş Döker Dostlar!
Âlimleri Rabbimiz Kur’ân’da çok övmüştür,
Âlim ehl-i Kur’ân’sa, böyle yapmalı dostlar!
Hall ü âsân ederler ulema müşkilatı,
Câhillerin cehlini kimler yıkasın dostlar!
Doğru-yanlış beyânı ancak âlimler bilir,
Harâm-helâl farkını avam nereden bilir?
Âlimlerden avama, nice faydalar olur,
Dünyada iyi bir nam bırakır gider dostlar!
Câhil, avam, âlimin sözünü hiç dinlemez,
Değme câhil cehlini, hem özünü anlamaz,
Ulemayı avama Allâh eşit eylemez,
Her âlim yüz bin avam eder de artar dostlar!
Olmasaydı ulema, avam neye yarardı?
Kıymetsiz olur yer-gök, âlem neye yarardı?
Âlim günâhı görüp gönülleri açınca,
Semada değil yerde tebliğ ederler dostlar!
Din ve dünya işleri âlimle olur hâsıl,
İbâdetleri makbul, kendisi Hakk’a vâsıl,
İtikadın sağlam tut, gerekir temiz nesil,
Gerçek âşık Hak söze başını verir dostlar!
Avam sanki bir tendir, âlim, tende cân gibi,
Şah Hüseyin de olsa, âlim gerek kan gibi,
İns ve cin, melek âlim, câhil iblisten gibi,
Sakın karıştırmayın inkârcıları dostlar!
Âlimleri hor görmek asla değildir revâ,
Onları hor görmüyor yer-gök solunan hava.
Nice fakir, miskinler huzursuz ve bî-nevâ,(*) 22