Heveskârlar "Âşıkım!” diye nice laf söyler,
Gâfiller nere varsa orada pazar eyler,
Yalan-dolan işlerle dünya safasın sürer,
Dünyada arayıp da, sırra eresi yoktur
Hak’tan korkmayıp "Ben, ben!” söyleyen şahlar hani?
Aya, güne, güneşe, kafa tutanlar hani?
Gece kalkıp seherde ağlayan kullar hani?
İbret alıp kanlı yaş yutup, içesi yoktur.
Kuru zâhit olanlar, ehl-i aşka bakmazlar,
Cennet, didâr uğruna, cânlarını yakmazlar,
Uşşakın çığlığına, hiç kulak kabartmazlar,
Bu dünyayı arkaya atıp, itesi yoktur.
Kul Hoca Ahmed sana; "Kulum!” derse, " Kulum” de,
Sonra da "Kulluğuna, ben boynumu sundum.” de,
Meydanlarda başın ver, "Yoluna cân verdim...” de,
Başını vermeyenin, Hakk’a varası yoktur.
Türkiye Türkçesine aktaran: Musa Uzunkaya
(1) "Mimme hulik?": "Neden yaradılmış ?" (Tarık Sûresi 86/5. Ayet)
(2) "Hulika min mâin dâfik": "O dağılan, akan bir damla sudan
yaradılmıştır." (Tarık Sûresi 86/6. Ayet)
Hoca Ahmed Yesevi Külliyatı, S. 479-481
26