Bulunaydı seni bizler gibi üç dane seven
Yüzüne bakmaya da kasd edemezdi düşmen
Etini, beslediğin halk yedi, âh vaten
Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Yoğimiş kurtaracak bahtı kara mâderini
Vatanın cevher-i nâmûsunu biz mi satalım
Ne revâ böyle cehâlet döşeğinde yatalım
Hâlik’a karşı duracak kimseye taş mı atalım
Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Yoğimiş kurtaracak bahtı kara mâderini
Doymadık gözlerimiz kan ile olsun dolsun
Babalar ağlaya dursun analar saç yolsun
Yüzümüz yerde sürünsün başımız taş olsun
Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Yoğimiş kurtaracak bahtı kara mâderini
Vatanın yâreledi sînesini düşman eli
Girye-i mâtem imiş tâli’imiz tâ ezelî
Kerbelâ’da dökülen hûn-ı şehîdân-ı Ali
Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Yoğimiş kurtaracak bahtı kara mâderini
Vatan eyvâh hakir oldu perîşân oldu
Düşman İstanbul’a girdi bu dahi şân oldu
Memesinden dökülen süt yerine kan oldu
Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Yoğimiş kurtaracak bahtı kara mâderini
Böyle ma’sûm ölenin kabri kılıçla açılır
Kabrin üstündeki taştan bile kanlar saçılır
Böyle kanlar saçılırken ne yürekle kaçılır
Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Yoğimiş kurtaracak bahtı kara mâderini