eeuws leven. LeVally en haar gezin hebben immers wel elektriciteit en een pick-
uptruck. Maar ze steken de meeste energie, zoals LeVally het uitdrukt, in het
‘bezig zijn met de basis’. Ze zorgen voor hun groenten, niet voor een
schoolproject of voor de lol, maar om het gezin in leven te houden. Ze
verwarmen hun huis en water door bomen te vellen en die aan mootjes te
hakken, die te verslepen en op te slaan en daar de kachel mee te stoken. Het is
hard werken.
Bij hun manier van leven is overleven iets heel anders dan een schakelaar
omzetten en maandelijks je salaris incasseren. In plaats daarvan overleven ze als
direct resultaat van het harde werken dat ze elke dag doen, met hun eigen, blote
handen. Dus in dat opzicht lijkt hun leven veel meer op dat van de mensen van
voor de Industriële Revolutie. Maar in die tijd verwachtten mensen minder van
het leven, en konden ze bogen op de nalatenschap van de generaties voor hen,
die wisten hoe ze op het land moesten leven. Die vaardigheden zijn de meesten
van ons echter kwijtgeraakt. Wie weet er tegenwoordig nog hoe je een koe
melkt, een kip doodt, garen maakt of een veld ploegt?
Je ziet dat er grote problemen zijn als je het hebt over eenvoudig leven als
leefstijl, net als met het idee dat zo’n leven helemaal in zwang zou raken, dat
zo’n leven het materialisme vervangt als het belangrijkste nor men en
waardensysteem van de maatschappij, en dat zo’n leven het probleem zou
oplossen van het omkomen in te veel spullen.
Maar als eenvoudig leven in werkelijkheid zo moeilijk is, hoe kan het dan
dat zoveel mensen eenvoudiger willen leven? Denk nog eens terug aan die
cijfers die Elgin gaf: dat 75 procent van alle 25- tot 49-jarige Amerikanen in
1989 eenvoudiger wilden leven en dat 69 procent van de bevolking in 1991
hetzelfde zei. Hoe kun je die cijfers rijmen met het feit dat de Amerikanen in de
jaren daarna zoveel meer hebben geconsumeerd en dat er in de decennia daarop
bijvoorbeeld twee keer zoveel kleren werden gekocht?
Dat kun je verklaren door te beseffen dat mensen zich niet per se rationeelgedragen.^4 Gedragspsychologen hebben dat keer op keer aangetoond. Het is heel
goed mogelijk om te zeggen dat we iets willen, terwijl we dan iets volstrekt
anders doen. Wij willen bijvoorbeeld geen Krispy Kremes – maar als iemand een
doos vol opent en je er een aanbiedt, is het moeilijk om nee te zeggen. We
houden ook van hoe het klinkt: een minder gestrest, eenvoudiger leven. Maar we
zijn niet bereid om daarvoor alle voordelen van de moderne wereld op te geven,
zoals WiFi en smartphones, centrale verwarming en vaatwassers. Trouwens: