Cambridgeshire in Groot-Brittannië, Rachel Jonat op het Isle of Man en Joshua
Becker in Peoria, Arizona. Zij proberen de ballen van het minimalisme én die
van hun gezin – ze hebben allemaal twee kinderen – in de lucht te houden. Een
van de leidende figuren van de gemeenschap van minimalistische bloggers, Leo
Babauta, woont in San Francisco met zijn vrouw en zes kinderen.
Minimalisme blijkt dus duidelijk goed te werken voor veel mensen, en het
begint voet aan de grond te krijgen. Het is moeilijk om precies te zeggen hoeveel
minimalisten er zijn. Er zijn geen officiële formulieren waarop je kunt aangeven
dat je ‘minimalist’ bent. Toch kunnen we zien dat het minimalisme opkomt aan
de hand van de honderden, misschien zelfs duizenden minimalistische blogs uit
de hele wereld – van Canada tot Maleisië, via Texas, Frankrijk, Australië tot
Nederland – en de miljoenen mensen die deze blogs lezen. Het blog van Leo
Babauta heeft bijvoorbeeld meer dan een miljoen lezers. Eerder noemde ik al dat
meer dan twee miljoen mensen hadden gelezen over het minimalistische
avontuur van Ryan Nicodemus en Joshua Fields Millburn. Een aantal van die
lezers had Nicodemus en Fields Millburn ook persoonlijk gesproken, tijdens hun
100-city-tour in 2014, door de VS, Canada, Ierland en Groot-Brittannië. Als het
minimalisme al die mensen trekt, betekent dat dan ook dat het een oplossing is
voor jou? Moet jij ook de meeste van je spullen lozen om gelukkiger te zijn?
Is spullen weggooien afdoende?^4
Het moge duidelijk zijn dat het een goed idee is om op te ruimen. De verhalen
van de minimalisten en de bewijzen die zijn verzameld door antropologen en
psychologen hebben ons laten zien dat te veel spullen een ernstig probleem
vormen. Het leven met minder kan mensen ook gelukkiger maken. Houdt dat
dan in dat minimalisme de oplossing is als je niet wilt omkomen in je spullen?
Dat je minimalist moet worden? Dat we, omdat de spullen ons steeds meer de
baas worden, in de toekomst allemaal minimalisten worden?
Minder spullen gebruiken zou veel problemen oplossen. Als minimalisten
zouden we minder schade toebrengen aan het milieu. We zouden minder gebukt
gaan onder spullen en de drang om meer te verkrijgen, en daardoor zouden we
waarschijnlijk gelukkiger zijn. We zouden tevreden zijn in onze kleinere – het
mag een maatje minder – huizen. We zouden ons vrolijk afkeren van materiële
objecten, en ons tot technologische oplossingen wenden: van een boekenkast vol
boeken tot een stapel cd’s tot een harddrive voor e-books of liedjes,
bijvoorbeeld. Je zou ze misschien niet eens allemaal zelf hebben, maar er wel