ANALARIN DÜĞÜNÜ
(Vietnam Halkı'na)Uzattı sol elini genç kadın
Teni esmer,
Yüreği ak,
Mert kadın...
Kavradı et parçasını eliyle usulcana,
öptü...
Çekik gözleri daha bir çekildi gözlerinin içine,
Ufaldı, ufaldı, kayboldu...
Kessen bir damla kanı akmaz,
Öylesine doluydu...
Sonra bir daha,
Bir daha şefkatle baktı.
Yumrukları sıkılı,
Yüreği alev alev,
Gözleri çakmak çakmaktı...Bu, ne oynanan bir piyes,
Ne çekilen bir film.
Bu, barış
bu eşitlik,
Özgürlük...
İnsan hakları
İrfan...
İlim...di.
Teni esmer
Mert kadının o ak yüreği,
Param parça
Bölük pörçük
Dilim dilim...di.
Seneler senesi bitmeyen çileydi bu,
Özgürlük adına çekilen kahır.
Kucağında yavrusunun kopan başı,
Teni esmer,
Yüreği ak
Gözleri çakmak çakmak