şiirlerin başında "Hanı Yağma"dan başka
'95'e Doğru' gelir.
'Bir devr-i şeamet, yine çiğnendi yeminler
Çiğnendi yazık milletin ümmidi bülendi
Kaanun diye, kaanun diye topraklara
sürtüldü cebinler
Kaanun diye, kaanun diye kaanun tepelendi
Beyhude figanlar yine beyhude yeminler'
diye pek çoğumuzun ezberinde olan bu şiir
şu unutulmaz dizelerle biter:
"Düşsün sana meyyal-i tahakküm eğilen ser
Kopsun, seni bir hak diye alkışlayan eller!"
Ya,
"Bir sofracık, efendiler ki iltikama muntazır
Huzurunuzda titriyor, şu milletin hayatıdır
Şu milletin ki muztarip şu milletin ki
muhtazır
Fakat sakın çekinmeyin yiyin yutun hapır
hapır
Yiğin efendiler, yiyin bu han-ı iştiha sizin
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar
yiyin".