- Vatanıma, milletime, padişahıma sadakatle
hizmet edeceğim, diye...
Tevfik Fikret, ertesi gün bunu gazetede
okuyunca çıldırdı. Sahiden çıldırdı: Postaya
verdiği açık bir kartta Cahit’e «Abdülhamit’e
sadakat yemini ettiği için» ağız dolusu
sövecek kadar!
Selânikte 1908 ihtilâlini hazırlayanlar, gizlice
ondan bir «Millet Şarkısı» istemişlerdi. Üç
gün sonra, Fikret bir akşam üstü, Rumeli-
hisarı'nın gölgesinde bu şarkıyı yakın
dostlarına okudu:
Zulmün topu var, güllesi var, kal’ası varsa,
Hakkın da bükülmez kolu, dönmez yüzü
vardır.
Göz yumma güneşten, ne kadar nûru
kararsa
Sönmez ebedi, her gecenin gündüzü vardır.
Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol,
Ey hak, yaşa... Ey sevgili millet, yaşa, varol!
Dünya nimetlerinden hiç biri yoktu gözünde.
Hüseyin Cahit, Hüseyin Kâzım Beylerle