Cehennemler batırmış, yüzdürür kalbinde
deryânın;
Eşer amâkı, izler keşfeder edvâr-ı hilkatten;
Deşer âfâkı, birşeyler sezer esrâr-ı
kudretten;
Zemin mahkûmu olmuştur, zaman mahkûmu
olmakta;
O, heyhât, istiyor hâkim kesilmek bu'd-u
mutlakta!
Tabiat bin çelik bâzûya sahipken, cılız bir
kol,
Ne kâhir saltanat sürmekte, gel bir bak da,
hayrân ol!
Hayır, bir kol değil, binlerce, milyonlarca
kollardır,
Yek-âhenk olmuş, işler, çünkü birleşmekte
muztardır:
Bugün ferdî mesâînin nedir mahsûlü? Hep
hüsran;
Birer beyhûde yaştır damlayan tek tek
alınlardan!
14