Çırpınırdı Karadeniz, bakıp Türk'ün
bayrağına!
Ah değerdim, hiç ölmezdim, düşebilseydim
ayağına!
Bununla birlikte Mehmet Akif’in “Safahat”
243
ında olduğu gibi “İstanbul” şiirinde Ahmet
Cevat yalnız Türkiye’nin değil, bütün Türk-
lüğün başkenti olarak gördüğü İstanbul’a ve
Türklüğün kırılan umutlarına gözyaşı döker.
Cevat’ın bu ağlaması, gözyaşı dökmesi
samimiyet dolu bir ağlamadır. Çünkü bütün
Dünya Türklüğünün umudu Türkiye’dir.
Başkentin işgali de bütün Türk dünyasında
büyük bir ümitsizlik uyandırmıştır. Şairin
eserlerinde Bakü’yü kurtarmak için gelen
Türk ordusundan ordumuz diye söz etmesi,
İngilizlere Çanakkale’de ders verdik diye
övünmesi de bu sebeptendir
(İ.M. Yıldırım. Selam Türkün Bayrağına.
İzmir. 1992, s. 37).