ben mi ondan evvel biteceğim!
Emin ile Tâhir ellerinizi öpüyorlar. Emin,
Fâhir’e bir çok selâmlar gönderiyor. Geçen
kış, onlarla birlikte bir resim aldırmıştık.
Altına şu kıt’ayı yazdım:
Ne odunmuş babanız, olmadı bir baltaya
sap!
Ona siz çekmeyiniz, sonra ateştir yolunuz.
Meşe hâlinde yaşanmaz, o zamanlar geçti;
Pek de incelmeyiniz, sâde biraz yontulunuz.
(8)
Geçen kış Eşref Edib Safahât’ı yeniden
bastırmış; ciltli olarak bana da göndermişti.
Ötesine berisine baktıktan sonra mahzûn
oldum, şu kıt’ayı söyledim:
“Arkamda kalırsın, beni rahmetle anarsın”
Derdim, sana baktıkça, a bîçâre kitâbım.
Kim derdi ki, sen çök de, senin arkana
kalsın;