5Na początek
Ochrona jest zabezpieczeniem aspektów przeszłości przed zagrożeniem.
Dziedzictwo jest decyzją, by czerpać z przeszłości lub przekazać przyszłości.(Gregory Ashworth, 2015. Planowanie dziedzictwa, Kraków: Wyd. MCK, s. 44)
„Brulion Iławski” to lokalne zamierzenie eksperymentalne, próba powoła-
nia do życia periodyku, który odpowiadałby zróżnicowanym potrzebom miejsco-
wych środowisk zainteresowanych szeroko pojętym dziedzictwem. Dziedzictwem
rozumianym jako proces, a nie zasób – zgodnie z konkluzją Gregory’ego Ashwortha, że „Klu-
czowy, definiujący aspekt dziedzictwa to fakt, iż jest ono zakorzenione w teraźniejszości.
Jest współczesnym wykorzystaniem przeszłości. Dotyczy tego, co teraźniejszość uważa za odziedzi-
czone z wyobrażonej przeszłości i co chciałaby przekazać jako dziedzictwo wyobrażonej przyszłości.”
(Ashworth 2015: 42).
„Brulion Iławski” nie ma ambicji być wydawnictwem naukowym, ani nawet popularnonauko-
wym. To czasopismo – być może rocznik, a najpewniej nieregularnik – w zamierzeniu pomysło-
dawców ma być inspiracją do kreacji Miejsca-Spotkania-Dialogu – stąd podtytuł wydawnictwa.
Chcemy, by BI skupił wokół siebie ludzi, którzy patrzą na otoczenie swojego życia codziennego
trochę na opak, w poprzek utartym rytuałom. Z jednej strony praktycznie i zdroworozsądkowo, ale
z drugiej buntowniczo i fantazyjnie. Warunek jest jeden – zamysł musi być dobrej jakości, posiadać
znak wodny autentyczności i zaangażowania.
Teksty zawarte w tym pierwszym woluminie nieco może przeczą powyższym założeniom,
bo to nie manifesty tumultu, a raczej niezły groch z kapustą, liczymy jednak, że wprowadzą do głów
czytelników zamieszanie, o które nam chodzi.
Pierwszy „Brulion Iławski” ukazuje się w roku jubileuszu 715-lecia lokacji Iławy. Taka pół-
okrągła rocznica, bo wszak bez „0” na końcu, to dobry moment na uruchomienie czegoś innego,
niekonwencjonalnego. Niech będzie dobrą wróżbą na następne pięć lat, na jubileusz okrągły.
Iława, dn. 2.08.2020 r.
Wiesław Skrobot