Kanyak, Kahve ve Dahası
Üç farklı adamla oturuyorum geceleri
Birine, kanyak aldım sussun diye.
Okyanusun ortasında bir sandaldayız
Rotamız yok, kaptanımız dalgalar.
Umarsız ve umutsuzuz bugün
Yelkenlerimize sırtımızı döndük.
Yırtıp attık yarınları,
Zaman kavramından vazgeçtik
Diğeriyle kahvelerimizi tokuştururken.“cheers darlin-damien rice”Öyle ya ölmek gerekirdi bazen, yeniden doğabilmek için
İnsan oğlunun en kötü yaptığı şey yaşamaktı çoğu zaman
Küllerinden doğmayı bilmiyordu hüznün sonbaharı
Ellerinde Simurg taşıdığından bihaber yaşıyordu
Buna yaşamak denirse tabi
Her şeyi deniyor, her şeyi yapıyorduk da
Susamıyorduk gerektiği yerde
Süslenip süslenip çıkıyorduk maskelerimizle sokaklara
Yalandan kahkahalar ve yalandan sözcüklerle
Yine de aynalara ağlamayı beceremiyorduk
Kendimizi maskesiz görmeye alışkın olmadığımızdan
Kalk da bir kadeh doldur!
Ben sigaramı yakacağım
Beğenmediğin yağlı aspiratör ışığının altından.Kirpiklerinde süzülen hüznün satırları
Yaşamı sorgulatıyor ve
Yağmurları seyrediyorum
Dört köşeli bir pencereden.
Yarınlara uyanmak istemiyorum artık
Artık, artıklarım da olsun istemiyorum
Yürümüyorum eskisi gibi uzaklara
Karanlığın son demindeyim.
Hey sen, daha önce karşılaştık mı?
Hatırladın mı bu sokakları?
Hiç geçmişmiydin bensizliğimden,
Hiç olmuş muydun karanlığımda?Kayboluyorum şu sikik sokaklarda
Yok oluyor teker teker hislerim.
Hepsi birer birer dolduruluyor
Deney tüplerine, şırıngalarla.
Bir fare olsaydım bilirdim bu duyguyu
Bir maymun olsaydım anlardım
Bir insan olsaydım hükmedebilirdim
Sana ve bir başkasına
Harun Talay17 yaşında kalamayanlara ithaf edilmiştir.
29