Muhtemelen beni
Grubu zamansızca terk eden Syd Barret gibi görüyorsunuz
Bir gün çıkagelsem bile tanınmaz bir halde olacağımı
Ya da artık aynı frekansta olmadığımızı biliyorsunuz
Aslında ben şu karanlık evrende
Bir ateş böceği olmayı tercih ettim
Kendimce yol gösterebileceğimi düşünerek
Acizane ufak bir çırpınış
Kanat çırpış, her defasında yanışımla
Belki de küçük bir şeylerin içinde
Anka kuşunun ruhu misali
Haklısın, Pink Floyd ölmedi, moruk:
Müzik bir din ise tanrısı kesinlikle Pink Floyd’dur
Ölümsüz olmak işte tam budur
“Hatırla genç olduğun günleri, hani güneş gibi parladığın.
Parılda çılgın elmas!
Şimdi gözlerindeki bakış, göklerdeki kara delikler gibi.”
Eğer Syd gitmeseydi, bu parça hiç var olmayacaktı,
Hiç zihnimizin dehlizlerinde yankılanmayacak
Ve anlam bulamayacaktı
Asıl karadelik budur moruk
Anıl Sinan “Gölge”
gölge