UÇMAK
Gökyüzünde uçmak, çılgınlıktır adamım
Gökyüzünde uçmak, görkemliliktir
Üzülüyorum uçamayanlara
Uçmak, kuşlara özgü değildir
İnsanlarda uçar gecenin gölgesinde
Kuşların üstünde
Veya uzayın eteklerinde
Uçuyorum adamım
Uçuyorum
Sahil kenarında sızmış bir keşin birasına
tükürüyorum
Bağımlı bir adamın eroinlerine sıçıyorum
Ya da
Güneşin kızına benzeyen sarışın bir kadı-
nın güzel saçlarına
Şans sanıyor
Güneşin kızına benzeyen sarışın kadın
Benim dünyamda erdemli olan
Onun dünyasında sadece kokuşmuş, pislik
olan dışkımı
Tamamen saçmalık adamım
Tamamen saçmalık
Süzülüyorum bulutların arasından
Karanlığının zemheriyle ruhumu hapseden
Uzaya gidiyorum
Uzay içine çekiyor beni tüm kararlılığıyla
Kocaman gülümsemesi olan Ay’a selam
veriyorum
Aydınlatıyor içimi beyaz teniyle
Oradan gecenin derinliğine iniyorum
Gidiyorum kızıl afetim olan sevgili Mars’a
Mars kızıl saçlarıyla şarap uzatıyor
Neptün ise kıskanıyor beni biraz
Ama olsun
Çok kıyak yer adamım burası
Çok kıyak yer
Uçmak, ruhumun özgür hissettiği tek yer
Uçmak, kayboluşlarımın sebebi
Uçmak, dünyamın en değerli nefesi
Sizde uçun adamım
Sizde uçun