eski bir kamyonetin kasasındayım şimdi, bu şiiri yeniden yazıyorum
yeniden yazıyorum çünkü rüzgar kağıtlarımı otoyola savurdu
neyi yitirdiğimi konuşmaya gerek yok, bu bir çeşit barış anlaşması
şehirdeki bütün keşleri akan burunlarıyla yalnız bırakıyorum
ve sonsuza dek terk ediyorum o değersiz kaşar ruhunu
kırık kalpler ibneler içindir, böyle söylüyorum yanımdaki adama
kızları tarafından dövülmüş ve terk edilmiş yetmişinde bir ihtiyar
kabuk bağlamış yara izleriyle uykulu suratını omzuma gömüyor
ve kayıp gidiyor yıldızlar, plastik yaşamlarda bir dileğe dönüşüyor
rüzgar sıyırıyor öfkemi bedenimden, rüzgar beni çırılçıplak bırakıyor
sürünerek, gaza basarak, küfrederek ve tükürerek geçtiğimiz asfalt yol
cehennemden bir pencerede bitiyormuşcasına yakıp yok ediyor geçmişi
eski bir kamyonetin kasasındayım şimdi, bu şiiri neden yazıyorum ki
Broken Hearts Are For Assholes..........................................................
a