Öyle gelecek ki, bir gün üç kıtanın hangi kapısından girseniz aynı levhayla
karşılaşacaksınız: Barış Yurdu’na hoş geldiniz ...
Göklerinde İbrahim’in kuşlarının uçtuğunu, bozkırlarında Süleyman’ın
atlarının koştuğunu, vadilerinde Salih’in develerinin gezindiğini, ovalarında
Selehadd’in Eyyubi’nin torunlarının özgürlük şarkıları söylediğini, nehir
kenarlarında Ömer’in koyunlarının güven içinde otladığını göreceksiniz...
Şu gök kubbe bunu görecek, görmeli!
Türkün, Kürdün, Arabın ve Acem’in görkemli geleceği buradadır. Ortak
kaderi ve yeni uygarlığı buradadır. Haysiyeti, şerefi ve onuru buradadır!
Gerisi Amerikan dipçiğini öpmek, İngiliz postalı altında ezilmek, kendi
doğduğu yere onların pasoportuyla girebilmek, zillet ve meskenet damgası
yemek ve ayak altında sürünmektir.
Bölünmek, parçalanmak ve yutulmaktır.
Daha da bölünmek, daha da parçalanmak, daha da kolay lokma haline
gelmektir...
Hrant Dink’in dediği gibi bu coğrafyada Türk’ün yarasını Ermeni,
Ermeni’nin yarasını Türk sarabilir. Mehmet Akif’nin dediği gibi de Türk
Kürtsüz, Kürt Türksüz yapamaz.
Kendi açtığımız yaraları kendi ellerimizle sarmak zorundayız.
Müslüman-Gayr-i müslim eşit hale gelinceye kadar Gayr-i Müslimin, Türk-
Kürt eşit hale gelinceye kadar Kürt’ün, Alevi-Sunni eşit hale gelinceye
kadar Alevi’nin, kadın- erkek eşit hale gelinceye kadar kadının, zengin-
yoksul eşit hale gelinceye kadar da yoksulun hakkını savunmak
zorundayız. Aksi halde yaralar sarılmış değil iyice deşilmiş, kanatılmış olur.
Küçülürek değil; büyüyerek...
Birbirimizden ayrılarak değil; birbirimize tutunarak, birleşerek çıkarız bu
badireden...
Hem askerin hem gerillanın ölümüne birlikte ağlayanların kurabileceği bir
ülküdür Barış Yurdu...
Bir gözü Türk’ün endişesinde, diğeri Kürd’ün onurunda olanların
kurabileceği bir gelecektir Barış Yurdu...
Anadolu, Mezepotamya ve Ortadoğu halklarının eşit, özgür, adil,
demokratik birlik ve dayanışmasının mücessem ifadesidir Barış Yurdu...
Sınırsız, sınıfsız, sömürüsüz, saldırısız ve savaşsız bir dünyadır Barış
Yurdu...