As plattelandse seun van die dorpie Musina in Limpopo het Jako Lee
summier sy hart verloor op die gesellige braaistoep van dié huis â toe
nog ân doodgewone voorstedelike eiendom net buite Kaapstad. Vir sy
vrou Anneke ân tuisblyma wat graag in die grond woel was dit weer
die lekker groot tuin en die pragtige witstinkhoutboom wat die knoop
deurgehak het. En hoewel die vertrekke vaal en karakterloos was het
dit hulle glad nie afgeskrik nie want dié twee opknapfoendies het al
ân hele paar lelike eendjies in stylvolle swane omskep.
Hulle het in Februarie 2012 ingetrek ân maand voor Annebel se
geboorte. âOns is altyd lus vir ân lekker uitdagingâ sê Jako. âMaar
anders as met vorige projekte was die uitleg van dié huis reeds reg.
Ek het geweet ons gaan ân groot verskil kan maak met hoofsaaklik
kosmetiese veranderings om die plek karakter te gee. Dit het dinge
makliker gemaak met ân pasgebore baba in die huis want ons kon
ons eie stempel mettertyd afdruk sonder te veel stof en bourommel.â
En dÃt het hulle goed reggekry. Trouens daar is niks wat hulle
anders sou wou doen nie. âOns is huislike menseâ sê Anneke. âEk
glo ân mens moet in elke vertrek kan lééf. As jou huis ân lekker ruimte
is sal jy nêrens anders wil gaan nie.â
Van onvriendelik na âwelkomâ
Die Lees se grootste uitdagings was die tuin en die onvriendelike
ingang â ân soliede voordeur wat niemand raakgesien het nie.
Jako verduidelik: âAl die vertrekke aan die noordekant â die
TV-kamer studeerkamer en slaapkamers â het groot skuifdeure
na die voortuin. Dis wonderlik maar op ân manier het dit die
enkelvoordeur verdwerg en gaste het sommer altyd by die
studeerkamer (links van die voordeur) ingestap. Boonop was die
voorportaal baie donker.
âOns oplossing was om ân mooi geplaveide paadjie van die oprit na
die voordeur te lê. Ons het die soliede enkeldeur met ân dubbele
glasdeur vervang en in die muur reg oorkant die voordeur ook ân
dubbele glasdeur ingesit sodat ân mens dwarsdeur die huis kan kyk.
Van alles wat ons gedoen het het dit die grootste verskil gemaak.â
Jako lag as hy die agtertuin onthou. âEk glo die tuin is een van die
lewensare van ân huis maar die héle erf agter én ân groot deel van die
voortuin was onder baksteenplaveisel. Nie juis ân plek waar kinders
lekker kon rondhardloop nie.â
Jako se entrepreneursbrein het egter iets positiefs hierin gesien:
âEk het vir Anneke gesê dis glad nie ân slegte ding nie; ek kan die
bakstene in die opknapprojek gebruik. En glo my daar was meer
as genoeg â ek het nie ân enkele steen gekoop vir enige van die
bouwerk nie!â
Binne twee jaar was die tuin ân lushof danksy die hulp van
Petro Jacobs van Petro Landscaping. Voor en agter is nou ân groot
garapa-houtdek en grasperk. âEk hou van ân dek omdat dit soos
vakansie voelâ sê Jako.
Maar hy is nie ân man wat lank agteroor sit nie. Hoewel dié twee
ywerige opknappers dolgelukkig is met hoe die regrukprojek afgeloop
het het hulle intussen aanbeweeg na ân ander lelike eendjie wat ook
soebat om ân regruk ... >>
Die braaistoep was voor die opknapprojek oop maar is
nou toegemaak met raamlose glasdeure wat heeltemal
wegvou; dis perfek vir gesellig kuier wat ook al die weer.
âKyk ek kom van Limpopo af; ek wil heeljaar braaiâ sê
Jako oor sy gunsteling-vertrek.
Dié rustige geil binnehoftuintjie is Anneke
se gunstelingplek en Bubbles die kat is ook
dol daaroor. ân Kruipvy bedek amper die
hele muur regs en dra by tot ân zen-gevoel.
Rottangstoele van Weylandts