21 AUGUSTUS 2019 29Guy Verhofstadt, ziet in de verkiezings-
overwinningen van Vlaams Belang,
Groen en PVDA nog een obstakel voor
een deelname van de Open VLD aan
Paars-Groen. ‘De Vlaamse kiezer was
niet tevreden met de sociaal-economi-
sche koers van de Zweedse regeringen:
dat is de rode draad in die overwinnin-
gen. Alle drie de winnaars pleiten voor
sociale correcties.’ Regeren met de groe-
nen zou zeker deels een antwoord op de
beruchte ‘wil van de kiezer’ zijn, erkent
Slangen. Tegelijk is net dat een pro-
bleem voor de Open VLD: ‘Zeker de
basis van de partij wil economisch net
een sterke ruk naar rechts. Ziet u nog
sociale liberalen rondlopen bij de
Vlaamse liberalen? Bart Somers is cultu-
reel progressief, jazeker, maar maakt
hem dat sociaal-economisch sociaal, laat
staan links? Nee. Je kunt als liberaal
inclusief zijn én economisch heel rechts.
Zoals Vlaams Belang anti-inclusief is én
economisch links. De enige sociale libe-
ralen zie ik in Brussel: Sven Gatz en Guy
Vanhengel. Het verklaart misschien meewaarom zij gebotst zijn met de Vlaamse
partijtop, die het Brusselse regeer-
akkoord te links vindt.’
Dat de liberalen zich zo bekneld zou-
den voelen in Paars-Groen, wijst nog op
een andere, misschien wel de meest fun-
damentele hindernis voor een heruitgave
van Verhofstadt I – eventueel aangevuld
met de CD&V. Het cement van de rege-
ring-Verhofstadt was de ethische omwen-
teling die ze doorvoerde: van het recht op
abortus en euthanasie tot het homohuwe-
lijk. Bovendien werd toen voor het eerst
geregeerd zonder de christendemocraten.
Dat maakte progressief België in 1999 net
zo euforisch als rechts België in 2014
werd van de ‘staatshervorming op zich’
die de regering-Michel belichaamde door
voor het eerst sinds mensenheugenis zon-
der de PS te besturen. Mouton: ‘In 1999
heerste er een feeststemming. Nu isStandaard publi-
ceerde onder de trei-
terige titel ‘Iemand
nog iets van Groen
gehoord?’ Hij vindt
dat de partij sinds de
verkiezingen strate-
gisch al evenveel de mist is ingegaan als
tijdens de campagne. ‘Door zich ondanks
een verkiezingsoverwinning als verliezer
te gedragen, miste Groen, twintig jaar na
Verhofstadt I, een historische kans op
regeringsdeelname. De kans is groot dat
ze zich dat vanaf de oppositiebanken vijf
jaar zullen beklagen.’(Geen) feeststemming
Een veelgenoemd struikelblok voor
Paars-Groen is de liberale familie. Dat
een rechtse liberaal als Vincent Van
Quickenborne de optie van tafel veegt, is
weinig verrassend. Verbazender was dat
ook Kamervoorzitter Patrick Dewael,
ooit een steunpilaar van Paars-Groen, dat
doet. Aan de vooravond van de nationale
feestdag zei hij in Het Belang van Lim-burg: ‘Je mag nooit iets uitsluiten, maar
inhoudelijk is een paars-groene regering
haast onmogelijk. Wij willen ons pro-
gramma kunnen uitvoeren.’
‘Wie zich te veel focust op de tactieken
onder de Wetstraatstolp, zal vaak schrik-
ken’, reageert Geysels schouderophalend.
‘Vraag Dewael eens of de geest van de
startnota hem kan bekoren. (lacht) Ik denk
niet dat ze spoort met zijn liberale canon.’
Olivier Mouton begrijpt de blauwe reser-
ves beter. ‘In een paars-groene regering
zouden de liberalen zich als rechtse part-
ner kunnen profileren. De MR zie ik daar
profijt uit halen, maar de Open VLD?
Begin er maar aan, met een rechtse
Vlaamse regering – waarin ze zelf zitten- én een radicaalrechtse oppositie.’
Noël Slangen, die naam maakte als
communicatiedeskundige en onder meer
spindoctor van de paars-groene premier
teraars van Ecolo? U moet ze eens bezig
zien in de Kamer. (blaast) Dat morele
superioriteitsgevoel! Weet u dat zij zelfs
weigeren om samen met Vlaams Belangers
de lift te nemen? Tijdens de Brusselse
regeringsonderhandelingen wilde voor-
zitster Zakia Khattabi niet eens praten met
Open VLD-voorzitster Gwendolyn Rut-
ten – én ze gooide dat op Twitter! Of kijk
naar de Waalse regeringsvorming.
Wéken zijn verloren gegaan aan de zoge-
noemde Klaprooscoalitie, een minder-
heidsregering van PS en Ecolo met la
sociète civile. Maar dat middenveld zit
niet in het parlement, hè? Ook hun deel-
name aan de regering-Verhofstadt I was
een ramp. Dat was het eerste kibbel-
kabinet in de Belgische geschiedenis.
‘Participopposition’ noemde Ecolo dat:
meeregeren en toch oppositievoeren.’
‘Nee, Ecolo is net als PTB niet in staat
te besturen. Maar de PTB komt daar ten-
minste voor uit.’
Volgens LeVif/L’Express-journalist
Olivier Mouton is Ecolo radicaler gewor-
den. ‘Enerzijds door de slechte ervarin-
gen van de partij met regeringsdeelname.
Anderzijds is er de maatschappelijke evo-
lutie. Klimaat is echt belangrijk gewor-
den. Daardoor wil een deel van Ecolo
alleen meeregeren wanneer ze fundamen-
tele veranderingen kunnen doorvoeren.’
Mouton wijst er ook op dat de banden
tussen Ecolo, MR en PS verzuurd zijn,
zeker sinds de schandalen rond Publifin
en Publipart in 2016 en 2017.
En wat met Groen? De partij is zo
afwezig dat oud-lid Luckas Vander
Taelen een messcherpe column in De
teraars van Ecolo? U moet ze eens bezig
den. ‘Enerzijds door de slechte ervarin-
gen van de partij met regeringsdeelname.
Anderzijds is er de maatschappelijke evo-
lutie. Klimaat is echt belangrijk gewor-
den. Daardoor wil een deel van Ecolo
alleen meeregeren wanneer ze fundamen-
tele veranderingen kunnen doorvoeren.’
Mouton wijst er ook op dat de banden
tussen Ecolo, MR en PS verzuurd zijn,
zeker sinds de schandalen rond Publifin
en Publipart in 2016 en 2017.
afwezig dat oud-lid Luckas Vander
Taelen een messcherpe column in
OLIVIER
MOUTON:
‘Di Rupo
wil één ding:
revanche.’‘Als de N-VA denkt dat ze
zich kan meten met de studiedienst
van de PS zal ze alle hoeken
van de kamer zien.’
Hendrik Vuye➽