την εξουσία, με τυφλή έπαρση, στο Πεκίνο, στη Σαγκάη, στη Λάσα, στην
Ουρούμτσι και σε όποιο άλλο κέντρο αυτής της χώρας, παρά την ισχύ, για την
οποία βαυκαλίζονται, είναι σκοτισμένοι από άγνοια και για τούτο είναι
κίβδηλοι.
Στη σύγχρονη Κίνα έχει διαταραχθεί το μέτρο, η ισορροπία, η
μεσότητα, για την οποία έχει μιλήσει ο Κύριος Βούδας. Η Κίνα έχει ανάγκη
να εναρμονισθεί με το Ταό. Μονάχα τότε θα παύσουν άνθρωποι να πονούν
και να βασανίζονται αδικαιολόγητα. Τότε μόνον οι πολλές εθνότητες αυτής
της μεγάλης χώρας, θα αποκτήσουν τη θέση που τους αξίζει και δικαιούνται,
ακόμα και αν τούτο θα σημάνει, η αυτοκρατορική Κίνα, να χάσει κάποιες από
τις επαρχίες της. Φεύγοντας από δω, μη λησμονήσετε τούτο· η παρουσία σας
στον ελεύθερο κόσμο να είναι πίεση για δικαιοσύνη στην Κίνα, η φωνή σας
φλογερή έκκληση χάριν των ανθρώπων που δοκιμάζεται η αντοχή τους από
την χυδαία εξουσία... Προπάντων, μην επιτρέψετε να γοητευτείτε από τις
υποσχέσεις της εκδίκησης... Λυπούμαι στ’ αλήθεια, που θα στερηθώ την
πολύτιμη συντροφιά σας. Μα να ξέρετε πως θα βρίσκομαι πλάι σας... Η φιλία
μας δεν πρόκειται να σβήσει.... Σίγουρα θα ξαναϊδωθούμε ». Στο δρόμο της
επιστροφής δεν ακουγόταν λέξη. Βάδιζαν σκεφτικοί, βυθισμένοι στη σιωπή.
Τα μάτια τους ήταν υγρά.
Το ταξίδι της φυγής από την Στέγη του Κόσμου, για τον Παλτζόρ και
την Κούγκα, είχε ήδη αρχίσει....
Όσο έμεινε μόνος ο Γκέσε Ντόλκαρ στη Γκόμπα Κιου δεν έμεινε
άπραγος. Ο ηγούμενος και άλλοι μοναχοί, που κατάγονταν από το Νγκάρι
και γνώριζαν την περιοχή του έδωσαν ονόματα από αγωγιάτες και κάθε
άλλη χρήσιμη πληροφορία, για τον τρόπο, που θα μπορούσαν με ασφάλεια
να κινηθούν στο φαράγγι του Σουτλέτζ και να περάσουν τα σύνορα.