από τους Τσέτες, που είχε ακουστεί πως ρίχνονταν σαν ύαινες στους
Ρωμιούς και τους Αρμεναίους που συναντούσαν.
Η μικρή Βουλίνα είχε γίνει δυο χρονώ. Στεκόταν στα
ποδαράκια της και προσπαθούσε να εξερευνήσει τον κόσμο με τα
ασταθή βηματάκια της, ενώ ψέλλιζε και τις πρώτες λέξεις της. Στο
δρόμο της φυγής, την είχε αναλάβει ο μεγάλος αδελφός και νουνός
της, ο Παναγιώτης, που επί ώρες ατέλειωτες την κουβαλούσε στους
ώμους.
Μετά από ταλαιπωρία αφάνταστη, εκτεθειμένοι στα
γυρίσματα του καιρού, έφτασαν οι Παπάζογλου στην Θεσσαλονίκη.
Ο πρώτος καιρός ήταν μια δοκιμασία οδύνης και υπομονής, ώσπου
ήρθε ο καιρός της ανάπαυλας από τις δοκιμασίες....
Ο Καλέβ Μιζιτράνο έφτασε στο λιμάνι του Άκο με ένα μικρό
εμπορικό, που κατάφερε να βγάλει τα ναύλα του δουλεύοντας σαν
γραμματικός. Ο καπετάνιος ήταν Έλληνας από την Πόλη και βρήκε
το πλοίο, όταν ο Καλέβ έφτασε με ένα σωρό ζόρια στον Πειραιά.
Είχε περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τη μέρα που άφησε πίσω του
την Ερντέκ και εμπιστεύτηκε την κόρη του στην κυρά Αγγελίνα και
στον κυρ Γιώργη. Φτάνοντας στην Παλαιστίνη το 1921 έψαξε να
βρει τί θα κάνει για να ζήσει. Τα λεφτά στο κεμέρι όλο και
λιγόστευαν. Τότε έμαθε πως Εβραίοι που είχαν έρθει από την
Ευρώπη, είχαν φτιάξει ένα κιμπούτς στα νότια της λίμνης Κιννέρετ^9
στην Γαλιλαία, το Ντεγκάνια Μπετ. Εκεί κατέληξε ο Καλέβ
Μιζιτράνο, όπου έγινε δεκτός με πολλή χαρά. Ο άλλοτε
Κωνσταντινουπολίτης έμπορος έβαλε πολύ πείσμα και
μεταμορφώθηκε σ’ έναν σκληροτράχηλο αγρότη. Η σκληρή δουλειά
9 Κιννέρετ: Έτσι λέγεται στα εβραϊκά η γνωστή από την Καινή Διαθήκη Θάλασσα (λίμνη) της Γαλιλαίας.