σημασία στην πολιτική, την ευχή του Μπεντιουζάμ Σαΐντ Νουρσί:
‘Eûzü billahi mine’ş-şeytani ve’s-siyaset’ , που είναι παράκληση
προς τον Θεό, να μας φυλάγει από τον διάβολο και από την
πολιτική!
Ο παππούς αγαπούσε πολύ την Παναγία, λέγοντας με έμφαση,
όποτε είχε ευκαιρία, πως η Μητέρα του Ιησού δεν ανήκε μονάχα
στους Χριστιανούς, αλλά ήταν η Μάνα και των Μουσουλμάνων και
όλου του κόσμου. Τόνιζε συχνά, επαναλαμβάνοντας ό,τι έλεγε ο
προφήτης Μωάμεθ, πως η Παρθένος Μαριάμ ήταν η πιο
ευλογημένη από όλες τις γυναίκες του κόσμου. Μετά την Παναγία
ερχόταν η χαζρέτι Φάτιμα, η αγαπημένη θυγατέρα του Προφήτη,
σύζυγος του Ιμάμη Αλή και μάνα των πολυευλογημένων Χασάν και
Χουσεΐν, κατόπιν ακολουθούσαν η μπίμπι Χατίτζα, η Αϊσέ....
Μια Πέμπτη βράδυ στο ζικρ, άκουσα τον παππού να μας λέει
τα εξής: «Όποιος άνθρωπος ποθεί να βαδίσει τον δρόμο της
μετάνοιας και της κάθαρσης, της σοφίας και της καλής αλλοίωσης,
ώστε η ύπαρξή μας να ωριμάσει, να γίνει ‘Ινσάν ι Κιαμίλ’ (τέλειος,
ολοκληρωμένος, ώριμος άνθρωπος), δεν θα τα καταφέρει, αν το
σώμα του δεν μεταμορφωθεί σε ό,τι ήταν η Μητέρα Μαριάμ. Η
Παναγία όλου του κόσμου και όχι μόνο των Χριστιανών, όπως από
άγνοια πολλοί πιστεύουν, αφέθηκε χωρίς επιφυλάξεις στο θέλημα
του Θεού. Όταν ο Αρχάγγελος της μετέφερε το μήνυμα πως θα
γεννήσει τον Ιησού, αν και δεν την είχε αγγίξει άντρας, το δέχθηκε
και ούτε προς στιγμή δεν άφησε περιθώρια στην αμφιβολία να
κυριαρχήσει στην άγια ύπαρξή της. Αν αφεθούμε να γίνουμε
Μαριάμ, τότε η ψυχή μας θα είναι σε κατάσταση να κυοφορήσει τον
Ιησού τον Μεσσία, τον άγιο Ρουχουλλάχ (Πνεύμα του Αλλάχ). Τότε
και μόνο τότε, η ύπαρξή μας θα υπάρχει χωρίς εγώ και θέλω, γιατί