nieporównywalnie większe. Urząd w Leśnej jest miejscem wyjątkowym – tutaj to
władze gminy są katalizatorem pozytywnej ekologicznej transformacji. Widzę
ogromny potencjał we wspólnych działaniach samorządów i organizacji pozarzą-
dowych. Bo kiedy działamy razem, piszemy projekty i składamy wnioski, bu-
dujemy przekonanie, że możemy przenosić góry, tworzyć nowy paradygmat. Poza
tym w urzędzie staramy się przywrócić etos służby publicznej. Jesteśmy dla
ludzi, każdej osobie spotkanej na korytarzu mówimy „dzień dobry” i pytamy, jak
możemy pomóc. Dostaliśmy ostatnio odznaki z herbem gminy, więc przyczepiłem
sobie taką w klapie marynarki. O to chodzi – żeby ludzie z powrotem byli dumni
z tego, że pracują w urzędzie, i czuli, że ich praca ma sens.
Co ze wspólnotą, której szukaliście?
Na razie wynajmujemy z Marią miesz-
kanie kilka kilometrów od Leśnej.
Dwa lata temu rozpuściliśmy wici
wśród znajomych i przyjaciół, że
chcemy budować pozamiejską wspólno-
tę intencjonalną. To dojrzewa, wy-
kluwa się. Działamy powolutku, ale
mam nadzieję, że w przyszłym roku
wkopiemy kamień węgielny. Szukamy wciąż partnerów, którzy byliby zaintere-
sowani wsparciem naszego projektu na zasadzie biznesowej lub filantropijnej.
Wspólnota intencjonalna? Co to takiego?
To wspólnota niezatomizowana, spójna społecznie, międzypokoleniowa i funk-
cjonująca na jednym terytorium, żyjąca pełnią życia. Jest miejscem współ-
dzielenia, współpracy i oddziaływania na otoczenie. Produkuje zdrową żywność,
zioła, może prowadzić własną szkołę, przedszkole. Istotny jest także rozwój
kultury i sztuki na małą skalę, ale na wysokim poziomie. To mogłaby być też
definicja ekowioski, ale tu nie chodzi tylko o eko. Wspólnotę, do której
dążymy, wyróżnia to, że ma intencję, czyli misję. W naszym przypadku będzie
to opieka nad osobami ze spektrum niepełnosprawności intelektualnych. Będą
one z nami mieszkały i pracowały. Na przykład autycy mogą pracować w banku
nasion albo przy pieczeniu chleba. To, co sprawia, że w normalnym systemie
takie osoby często są wykluczone z rynku pracy, we wspólnocie staje się atutem
i supermocą.
Nie tęsknisz?
Berenika Steinberg
wywiad z Andrzejem Górzem
Przekrój, Data publikacji: 18.09.2020DROGI CZYTELNIKU. Ważne wtrącenie!
Wywiad ukazał się w 2020 roku w kwartal-
niku Przekrój. Pewne fakty z życia nasze-
go bohatera mogły ulec zmianie. Dlatego,
urywamty tekst.
Całość można przeczytać na: przekroj.pl/
kultura/kraina-realnych-marzen-bereni-
ka-steinberg